Rynek sprzedaży prywatnej ma coraz więcej zwolenników

Skąd chęć sprzedaży lub kupna dzieł sztuki poza salonem aukcyjnym? Główną przyczyną jest oczywiście chęć zachowania prywatności. Kolejny to krótszy czas. Jonathanowi Rufferowi, angielskiemu kolekcjonerowi odnawiającemu neogotycki Zamek Auckland, udało się dzięki Sotheby’s pozyskać dwadzieścia najwyższej klasy dzieł z prywatnych kolekcji w zaledwie 18 miesięcy. Szacuje się, że zebranie podobnej kolekcji na aukcjach zajęłoby dobrze ponad dekadę! Oczywistym ograniczeniem aukcji tradycyjnych jest również to, że kolekcjoner kupuje na nich akurat to, co jest dostępne na rynku, a niekoniecznie to, co naprawdę pragnąłby mieć. Natomiast eksperci z domów aukcyjnych, wykorzystujący swoje liczne znajomości, potrafią znaleźć w prywatnych kolekcjach na całym świecie dokładnie to, czego klient na daną chwilę poszukuje. 

Z drugiej jednak strony nie należy się obawiać o przyszłość aukcji tradycyjnych. Po pierwsze, wiele osób docenia swoistą magię, która towarzyszy tradycyjnej licytacji - napięcie, rywalizację o ten sam obiekt, unoszące się w górę i w dół „lizaki” oraz nieustająco dzwoniące telefony. Tego wszystkiego nie ma w prywatnej sprzedaży.

Można jeszcze wspomnieć o Basquiacie, który został sprzedany w zeszłym roku za 110 milionów dolarów japońskiemu miliarderowi. Jak twierdzi ekspert z Sotheby’s, takiej ceny w prywatnej sprzedaży, bez adrenaliny i rywalizacji towarzyszącej wydarzeniu, się po prostu nie osiągnie. 

Sotheby’s ma już specjalne biura sprzedaży prywatnej w Londynie, Nowym Jorku i Hong Kongu.