Janusz Orbitowski (1940-2017)

Janusz Orbitowski ma w swej twórczości wielobarwne, urodziwe kompozycje dowodzące dużej jego wrażliwości na kolor, ale najbardziej upodobał sobie biel - symbol czystości, wynik przemyślanych redukcji i cel ascezy.

Już w połowie lat siedemdziesiątych pojawiły się pierwsze białe reliefy artysty, ale jeszcze z listewek nakładanych na obraz skośnymi wiązkami, co podkreślało przestrzenność i dynamikę tych kompozycji. Potem kilkakrotnie jeszcze powracał ów zamysł obrazów czysto białych, w których szczególnie istotną rolę odgrywa światło rysując jasną kreską odbicia krawędzi form reliefu i po przeciwnej stronie ciemną kreską ich cień. W roku 2000 Janusz Orbitowski zdecydował nie sięgać już więcej po jakąkolwiek barwę poza bielą.

Jak napisała Bożena Kowalska: Sztuka Janusza Orbitowskiego - chłodna i ascetyczna, w sposób w pełni uzasadniony kwalifikowana do kategorii abstrakcji geometrycznej, jest równocześnie nasycona ciepłem emocji. Jest piękną, achromatyczną opowieścią o trwałości i przemijaniu...