Układ nieskończenie otwarty , 1974

Artysta intermedialny, zajmował się fotografią, malarstwem, wideo i instalacją. W latach 1962-1967 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu (dyplom z malarstwa w pracowni Bronisława Kierzkowskiego). Do 1969 roku pracował na uczelni. W 1963 roku był współorganizatorem grupy fotograficznej RYTM, konkurencyjnej wobec grupy ZERO 61. Działał także w Studenckim Twórczym Klubie Filmowym Pętla (1963-69), w którym realizował filmy eksperymentalne, a później w grupie KRĄG, która działała interdyscyplinarnie.
Mikołajczyk na pokazach KRĘGU wystawiał obrazy olejne i fotografie. Od lat 1966/67 do 1969 roku działał w grupie ZERO 61, biorąc udział w ostatniej ich wystawie w tzw. "starej kuźni" w Toruniu (1969). Znalezione na miejscu zniszczone przedmioty użyto wraz z przygotowanymi zdjęciami, a właściwie obiektami fotograficznymi do konfrontacji z pojęciem "fotografii artystycznej", które zostało zaatakowane i zakwestionowane.
Jego działalność artystyczna rozwijała się począwszy od twórczości modernistycznej z kręgu ZERO 61, poprzez tradycję łódzkiego Warsztatu Formy Filmowej i jego dalszej kontynuacji z lat 80. i 90., w której konceptualizm miał bardzo ważne znaczenie oraz świadomość fotografii jako nowoczesnego medium sztuki, wywodzącej się z tradycji Bauhausu.