Muzeum Wsi Radomskiej położone jest na obrzeżach Radomia, tuż przy trasie E7 Warszawa-Kraków
Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu zostało powołane do życia, 31 grudnia 1976 roku, na mocy decyzji Wojewody Radomskiego. Decyzja ta potwierdzała przyznaną wcześniej lokalizację przy ulicy Szydłowieckiej, po obu stronach ulicy Nadrzecznej. Powstanie Muzeum było poprzedzone szeregiem inicjatyw społecznych.

W 1974 roku powstał Społeczny Komitet Budowy Parku Etnograficznego Ziemi Radomskiej. Zlecił on w 1974 roku profesorowi Józefowi Gajkowi z Wrocławia opracowanie "Projektu Scenariusza Etnograficznego Parku Ziemi Radomskiej". Prof. J. Gajek tak pisał o przyszłym Muzeum: Muzeum skansenowskie jest zawsze zbliżeniem, powiedziałbym modelem rzeczywistego obrazu życia, a więc modelem kompleksowym i dynamicznym, którego eksponaty osadzone są w środowisku podobnym do tego w którym powstały i żyły. Według prof. J. Gajka zabytkowe budynki przenoszone do Muzeum powinny być eksponowane w zespołach tworzonych w oparciu o kryteria etniczne i środowiskowe. Obiektom architektury ludowej miały towarzyszyć uprawy polowe, sady, ogródki przyzagrodowe i żywe i zwierzęta.

W 1975 roku, w oparciu o scenariusz prof. J. Gajka, dr Stefan Rosiński opracował "Etnograficzne założenia realizacyjne Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu". W Muzeum, na obszarze liczącym 50 ha miało znajdować się 287 budynków dawnego budownictwa wiejskiego. Zespół budynków wiejskich miał być poszerzony o zespół ogólny składający się z obiektów sakralnych, dworu szlacheckiego, szkoły i karczmy oraz małomiasteczkowy. Projekt przestrzenno-urbanistyczny opracował mgr inż. arch. Tadeusz Derlatka.


2005-02-01 01:36
W 1980 roku pokazano pierwsze wystawy


Od 1 stycznia 1977 r. przystąpiono do realizacji koncepcji dr S. Rosińskiego i w tym samym roku zestawiono pierwszy zabytkowy obiekt-spichlerz z Wilkowa. Równocześnie na obszarze 1 ha utworzono Skansen bartniczo-pszczelarski złożony z uli przejętych ze zbiorów etnograficznych ówczesnego Muzeum Regionalnego w Radomiu (obecnie Muzeum im. Jacka Malczewskiego).

W 1980 roku w spichlerzu z Wilkowa pokazano dwie pierwsze wystawy: Kultura ludowa Ziemi Radomskiej oraz Życie i twórczość Jana Kochanowskiego w rzeźbie i malarstwie ludowym na szkle.
Uroczyste otwarcie spichlerza, wystaw i Skansenu bartniczo-pszczelarskiego nastąpiło 23 czerwca 1980 roku. Datę tę można uznać za oficjalne otwarcie Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu. Pierwszym dyrektorem Muzeum został dr Stefan Rosiński.

W 1994 roku na mocy uchwały Rady Miasta Radomia wyłączono spod pierwotnej lokalizacji MWR teren po północnej stronie ul. Szydłowieckiej. W myśl opracowanych w 1976 roku założeń miał się tam znajdować parking, kasy biletów wstępu do muzeum, kioski z pamiątkami oraz Zespół Małomiasteczkowy. W związku z zaistniałą sytuacją nowy dyrektor Muzeum mgr Małgorzata Jurecka w roku 1996 opracowała nowe Założenia etnograficzne Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu a mgr inż. arch. Tadeusz Derlatka nową Koncepcję urbanistyczno-architektoniczną.

Obecnie organizatorem instytucji jest Zarząd Województwa Mazowieckiego, którego dotacja zapewnia funkcjonowanie Muzeum.