Huta wybudowana w latach 1890-1892 należała do rodziny Platerów, następnie przejęta została przez spółkę Akcyjną Handlowo-Przemysłową "Elibor", a w 1939 r. wydzierżawiła ją Huta "Pokój". W 1940 r. przestała pracować. Po wojnie w części zakładu uruchomiono produkcję, część zaś najcenniejszą z punktu widzenia walorów zabytkowych przejęło pod opiekę w 1960 r. Muzeum Techniki w Warszawie. Osobliwością jest zbudowany przez Francuzów zespół wielkopiecowy - jedyny tego typu obiekt w Polsce i jeden z nielicznych w Europie. Dawne wyposażenie huty składa się z wielkiego pieca na węgiel drzewny z urządzeniami zasypowymi typu Parry, wodnej wieży wyciągowej, dwóch dmuchaw leżących (w tym jednej produkcji polskiej - z wytwórni Andrzeja Zamojskiego), dwóch kompletów nagrzewnic rekuperatorowych, odpylacza i trzech prażaków rudy. Poza tymi XIX-wiecznymi urządzeniami technicznymi prezentowana jest stała wystawa: "Wyposażenie mechanika huty".