Ratusz Głównego Miasta - obecnie siedziba Muzeum Gdańska.

Dokładna data budowy ratusza nie jest znana.
Po zniszczeniu miasta przez krzyżaków w 1308 r., normalne życie rozpoczęło się w Gdańsku wraz z nadaniem pełnego prawa chełmińskiego w 1378 r. przez mistrza krzyżackiego Winricha von Kniprode.
Pierwsza faza budowy obecnego ratusza została zrealizowana w latach 1379-1382.
Kolejna faza rozbudowy dokonała się w latach 1454-1457 i związana była z przybyciem do Gdańska króla Kazimierza Jagiellończyka.
On to potwierdzając dotychczasowe przywileje miasta, dodał do jego herbu koronę.
3 października 1556 r. wybuchł w ratuszu groźny pożar, co zapoczątkowało jego przebudowę w stylu renesansowym.
W 1561 r. na iglicy wieży umieszczono złocony posąg Zygmunta II Augusta.

Od końca XVI w. reprezentacyjną kondygnacją stało się pierwsze piętro, mieszczące najważniejsze sale ratusza - Wielką Salę Rady (zwaną też Salą Czerwoną lub Letnią) i Wielką Salę Wety, nazywaną także od czasu przebudowy w latach 1841-42 - od białego koloru sklepienia - Salą Białą.
Po zniszczeniach II wojny światowej, po wielu pracach muratorsko-konserwatorskich 2 kwietnia 1970 r. odbudowany ratusz przekazano na siedzibę główną Muzeum Historii Miasta Gdańska.