Inicjatywę utworzenia w Atmie Muzeum Szymanowskiego zgłosił już w 1937 roku kompozytor Michał Kondracki, po wojnie starania w tym kierunku podjęła siostrzenica Szymanowskiego, Krystyna Dąbrowska, ale dopiero w 1967 roku apel w tej sprawie skutecznie ponowił krytyk muzyczny Życia Warszawy Zdzisław Sierpiński. Wkrótce potem znany pisarz i krytyk muzyczny Jerzy Waldorff utworzył przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym społeczny komitet działający na rzecz wykupienia i wyremontowania Atmy. W 1974 roku dom przekazano Muzeum Narodowemu w Krakowie, a już dwa lata później, 6 marca 1976 roku udostępniono willę publiczności, na parterze budynku otwarto ekspozycję poświęconą kompozytorowi, jego związkom z Tatrami i Zakopanem. Większość eksponatów pochodzi z daru siostrzenicy artysty, Krystyny Dąbrowskiej.