Siedzibą muzeum jest późnobarokowy, modrzewiowy dwór z czterema alkierzami zbudowany w latach 1752-1757 r. dla rodziny średniozamożnego szlachcica Władysława Bartochowskiego h. Rola, kasztelana wieluńskiego, łowczego sieradzkiego; restaurowany w latach 1970-1980; oddano go w użytkowanie Muzeum Ziemi Wieluńskiej w 1981 r. i otwarto w nim muzeum wnętrz.
Zbiory - w 80% pochodzą z zasobów byłych dworów funkcjonujących na terenie ziemi wieluńskiej do końca II wojny światowej. Penetracja majątków podworskich prowadzona w latach 1974-1986 dostarczyła różnorodnych zabytków z dziedziny sztuki, meblarstwa, rzemiosła artystycznego i archiwaliów - ilustrują one poziom życia szlachty wieluńskiej, jej zamożność, upodobania estetyczne, a także poziom prowincjonalnego rzemiosła warsztatów pracujących m.in. na użytek dworów.
Najcenniejszymi w zbiorach muzeum są: kolekcja portretów szlachty wieluńskiej z okresu XVII-poł. XIX w., meble, w tym szafy, skrzynie, kufry, komoda z XVIII w. oraz pasy kontuszowe, porcelana miśnieńska i srebra z XVIII w., a także przedmioty codziennego użytku, albumy zdjęć, dokumenty urzędowe, pamiątki, listy, akcesoria i trofea myśliwskie. Ekspozycja stała: "Staropolski dwór szlachecki" - pokoje reprezentacyjne - salon, gabinet myśliwski oraz sypialnia, buduar pani domu, pokoik panieński, gabinet, sala jadalna.