Muzeum zostało otwarte w 1968 r. w drewnianym młynie papierniczym z 1605 r. - unikatowym w skali światowej zabytku techniki. Na początku XVIII w. zbudowano obok tzw. Niski Młyn. Produkowany w nich papier czerpany znany był w całej Europie - dusznicka paiernia dostarczała go na dwory królewskie i cesarskie. Młyny działały nieprzerwanie przez trzysta lat, co więcej, kiedy stały się już obiektem muzealnym, podjęto w nich produkcję niewielkich ilości papieru przeznaczonego na wyjątkowe okazje - do dziś zwiedzający obserwować mogą w starej czerpalni proces wytwarzania papieru według starych receptur. Muzeum dusznickie jako jedyne w Polsce gromadzi wszystko, co dotyczy dawnych i współczesnych technologii produkcji papieru oraz sposobów jego wykorzystania: surowce, maszyny, urządzenia, materiały piśmiennicze itp. W jego kilkutysięcznych już zbiorach znajdują się zabytki niezwykle cenne, m.in.: XVIII- i XIX-wieczne formy czerpalne, stuletnia już aparatura metrologiczna do badania cech i właściwości papieru, miary i wagi papiernicze, kolekcje krajowych i zagranicznych papierów czerpanych oraz znaków wodnych, dokumentów z XVI-XIX w. drukowanych bądź pisanych na papierze czerpanym, materiałów używanych do pisania pochodzenia roślinnego (tapa, papirus, bai-lan, liście bambusowe) i zwierzęcego (pergaminy czyste, zapisane ręcznie i zadrukowane). Zwiedzając muzeum prześledzić można całą historię rozwoju papiernictwa w Polsce i na świecie.

Turyści odwiedzający muzeum mogą samodzielnie czerpać papier. Grupom zorganizowanych muzeum oferuje lekcje muzealne obejmujące zwiedzanie papierni z przewodnikiem oraz warsztaty czerpalnicze.