Jeden z najbardziej znanych artystów amerykańskich swojej generacji, ceniony jest przede wszystkim za realizacje fotograficzne i filmowe o charakterze dokumentalnym. Od początku lat 70., kiedy jako uczeń m.in. Johna Baldessariego i Herberta Marcuse’a rozpoczynał działalność artystyczną, poddawał krytyce utrwalone mity społeczeństwa kapitalistycznego, a także skonwencjonalizowane sposoby reprezentacji i odbioru sztuki. W centrum jego zainteresowania zawsze jest człowiek, często bezsilny wobec wielkiego, teraz już globalnego kapitału i ogólnoświatowej geopolityki. Sekula wierzy, i potwierdzał to wielokrotnie swoimi dziełami oraz postawą społeczną i intelektualną, że sztuka, choć nie podważy tego porządku, może go demaskować i rozbijać jego hegemonię.