styczeń 2012

Gilbert i George w gdańskiej Łaźni

Jack Freak Pictures” – cykl wielkoformatowych fotografii – Gilberta i George’a zajął dwie sale gdańskiej Łaźni. W pierwszej z nich, znajdującej się na pierwszym piętrze, mamy do czynienia z przedsmakiem opus magnum. Pokazano tam kilkanaście prac z wielkiego cyklu. Wiszą one grzecznie na białych ścianach jedna obok drugiej. W pierwszej chwili budzi to zawód, lecz zamysł preludium wyjaśnia się z chwilą wejścia na drugie piętro. Wysoką na dwie kondygnacje salę wypełniają szczelnie właśnie w układzie dwukondygnacyjnym wielkoformatowe prace
– rozmiarami zbliżone do dużego billboardu reklamowego. Naprawdę wielkie billboardy, spiętrzone i multiplikowane, osaczają widza i dominują w sposób totalny. Człowiek czuje się malutki, zagubiony, zakręcony i bardzo pobudzony w natłoku kolorowych spiral, rozet odbić lustrzanych w odbiciach odbić lustrzanych... Jest w jakiejś szalonej Freak – przestrzeni, której granice wydają się zanikać w wibracjach kolorów i dziwnych megaform. W tym szaleństwie jest jednak metoda, aby do reszty nie zwariować.


Foto: Gilbert & George na wernisażu w gdańskiej Łaźni, fot. Paweł Jóźwiak, materiały prasowe CSW Łaźnia

Organizacją dla artystów, którzy opowiadają się za sztuką alternatywną, eksperymentalną i krytyczną społecznie, jest Stowarzyszenie Studia Młodych Artystów (Fiatal Képzőművészek Stúdiója Egyesület, FKSE). Studio Młodych Artystów zostało założone w 1958 roku, a jako stowarzyszenie non profit ze stałą przestrzenią wystawienniczą w Galerii Studio w Budapeszcie działa od roku 1990. Jego członkami jest około 450 artystów, historyków sztuki i krytyków (wliczając w to starszych członków), a założeniem jest, że nowo wstępujący artysta musi mieć poniżej 35 lat. Funkcjonuje ono jako grupa reprezentacyjna, gdyż w zakres jego działań statutowych wchodzi organizacja wystaw dla swoich członków, zapewnianie programów rezydencyjnych, budowanie międzynarodowych kontaktów, a także przygotowywanie corocznej nagrody Herczeg Klára Prize. W 2011 roku wystawa członków FKSE odbyła się w węgierskiej Galerii Narodowej na zamku w Budzie.


Foto: Sophia Mohamed Gamal , „2in1”, 2011, technika mieszana, 19 x 25 cm, fot. Szabó Péter Krisztián, materiały prasowe wystawy „Fresh 2011”

Kolekcja Vergezów

Głównym założeniem kolekcji Juana i Patricii Vergezów jest różnorodność, a brak zdecydowanego punktu ciężkości może wydawać się jej wadą jedynie pozornie. Przy bliższym oglądzie okazuje się, że połączenie nazwisk znanych z tymi mniej znanymi, sztuki argentyńskiej z zagraniczną (również europejską i amerykańską) jest ciekawym pomysłem na przełamanie stereotypowego sposobu widzenia sztuki przez pryzmat utartych kanonów i wartościowań. Dzięki takiemu zabiegowi oraz intensywnej działalności wystawienniczej (m.in. udostępnieniu części zbiorów kolekcji Daimlera w Berlinie w ramach szóstej odsłony cyklu „Private/Corporate”) kolekcjonerzy nie tylko dali widzom z Europy możliwość poznania sztuki artystów argentyńskich, ale dołożyli starań, aby stało się to na równych zasadach. Zestawienie mniej znanej sztuki argentyńskiej z twórczością artystów cenionych na scenie europejskiej stworzyło sytuację równorzędnego dialogu.


Foto: Daniel Jackson, „Possible future me”, 2009, kolekcja Vergezów, fot. materiały prasowe Daimler Sammlung

W najnowszym „Arteonie” również, jak zawsze, relacje z ciekawych wydarzeń artystycznych z Polski i ze świata: Filip Lipiński komentuje wystawę Kary Walker w CSW Zamek Ujazdowski, twórczość albańskiego artysty Anriego Sali analizuje Piotr Kosiewski, prezentację Maksa Cieślaka w Muzeum Współczesnym Wrocław omawia Piotr Bernatowicz, o trzeciej edycji Biennale w Salonikach pisze Dorota Kamińska, Performance Platform Lublin 2011 recenzuje Marta Ryczkowska, a wystawę projektów grupy Droog Design recenzuje Eulalia Domanowska. W styczniowym „Arteonie” także recenzje książkowe, stałe rubryki, aktualia z Polski i ze świata.