Kompozycja dwustronna, ilustracja do książki „L'Issue Dérobée” (Jacques Dupin) , 1974

Hiszpański malarz i rzeźbiarz. Był najwybitniejszym twórcą współczesnym. W 1914r. studiował w Barcelonie. Początkowo pod wpływem dzieł V. von Gogha i fowistów malował portrety i pejzaże. W 1919r. był w Paryżu, gdzie malował kubistyczne martwe natury i pejzaże. Od 1924r. związany był z ruchem dadaistycznym, a następnie z surrealizmem. Na jego twórczość wywarły wpływ obrazy P. Klee. Indywidualny styl artysty stojący na pograniczu surrealizmu i romantycznej abstrakcji, przepełniony jest atmosferą poetyckiej metamorfozy i fantazji. Operuje znakami symbolicznymi, odznacza się czystym, nasyconym kolorytem. Oprócz malowania obrazów zajmował się też malarstwem ściennym, ceramiką, grafiką i rzeźbą.