Zawieszony między tradycją, a nowoczesnością

Kiejstut Bereźnicki to jeden z najbardziej interesujących współczesnych malarzy polskich, klasyk polskiej sztuki współczesnej, nazywany „artystą osobnym, zawieszonym między tradycją, a nowoczesnością”. Autor korzysta w sposób przemyślany i zarazem swobodny z dorobku ikonograficznego przeszłości, tworząc własne wersje odwiecznych tematów sztuki. W przepełnionych symboliką, pełnych poetyckich metafor dziełach dokonuje się nieustanne przenikanie życia i śmierci, codzienności ze sferą sacrum.
Prace Bereźnickiego posiadają specyficzny, nostalgiczny, tajemniczy nastrój, wydają się tonąć w ciszy, w bezczasowości. Na te wrażenia duży wpływ ma nie tylko podejmowana tematyka, podobny sposób traktowania postaci, symbolizm czy zaskakujące zestawienia przedmiotów w martwych naturach, ale również kompozycja oparta na zasadach geometrii oraz syntetyzacja kształtów sprowadzanych do najprostszych figur: walca, stożka, owalu. Nie bez znaczenia jest również kolorystyka, oparta na jednolitej tonacji chłodnych błękitów, szarości lub ugrów i delikatnych, rozrzedzonych czerwieni - niezwykle oszczędna, niemal monochromatyczna, często pełniąca funkcję symboliczną. Niewątpliwie jest w tych dziełach pewna aura tajemniczości, coś niedopowiedzianego, coś niepokojącego, coś co zatrzymuje wzrok i zmusza do zadumy, mimo, że jest to przecież „malowanie przeszłości” i problematyka nurtująca artystów od lat, dobrze znana ikonografia.

Kurator - Ida Smakosz-Hankiewicz