Zavri se do penalu - Galeria Stara Prochownia
Wystawa prezentowana w Starej Prochowni łączy dwa projekty. Pierwszy z nich to zrealizowany przez Tomasza Taracha i Piotra Matysiaka cykl fotografii "Ty już się nas nie boisz...". Zdjęcia wykonane zostały przez autorów w czasie spotkań na Warsztatach Terapii Zajęciowej Osób Niepełnosprawnych w Górkach.
Uczestnicząc w nich przez tydzień fotografowie mieli możliwość obserwowania pracy ludzi niepełnosprawnych podczas tworzenia ceramiki, zajęć plastycznych, wyplatania wikliny czy innych form rękodzieła. Byli z nimi również w czasie specyficznych zajęć terapeutycznych takich jak dogoterapia czy śmiechoterapia. Uczestniczyli też w ich życiu codziennym. Na zdjęciach starali się oddać drobne radości, satysfakcję płynącą z działań twórczych, wspólnej pracy i zabawy. Zrozumieli, że świat osób niepełnosprawnych często może być piękniejsze od naszej "pełnosprawnej" codzienności, starając się tę prawdę zatrzymać w kadrze i pokazać widzom.
Drugim projektem jest "Zavri se do penalu", co w dosłownym tłumaczeniu z czeskiego znaczy "zamknij się do piórnika" a w dowolnym "zamknij się do trumny". Podtytuł "Gdzie zaczyna i kończy się artysta" świadczy o szczególnie autotematycznym nastawieniu jego twórców. Przygotowało go czworo studentów piątego roku Wydziału Scenografii Alternatywnej i Lalkowej KALD Akademii Muzickych Umeni w Pradze: Zorka Velkova, Petra Mladkova, David Slajs i Aga Szczepańska czyli Redjuice Memory Slicer.
Pomysł realizacji projektu zrodził się w wyniku natrafienia w sklepie z tanią książką na "niezbędnik posiadacza grobów". To zainspirowało powstanie performance, w czasie którego jedna z autorek zamknęła się w lodówce, druga "utopiła" w wannie, trzecia poszukiwała "piórnika" w kostiumie wielkiego długopisu, a David schował sie za kratą i jadł korniszony. Kolejna odsłona działań czwórki artystów miała miejsce w czasie śmiertelnie poważnego pokazu mody i pseudo-hiphopowego koncertu, zrealizowanego w starej praskiej fabryce Trafacka. Wtedy działanie wzbogacone zostało przez vidoinstalcje studentów Akademii Artystyczno-Przemysłowej UMPRUM w Pradze. Kolejna odsłona projektu zaznaczyła się w czasie Międzynarodowego Festiwalu Praque Quadriennale w ramach Scenofest Stage.
Ekspozycja w Prochowni to zapis i dokumentacja wszystkich tych odsłon, jednocześnie zamykająca cały projekt.
Powrót
Uczestnicząc w nich przez tydzień fotografowie mieli możliwość obserwowania pracy ludzi niepełnosprawnych podczas tworzenia ceramiki, zajęć plastycznych, wyplatania wikliny czy innych form rękodzieła. Byli z nimi również w czasie specyficznych zajęć terapeutycznych takich jak dogoterapia czy śmiechoterapia. Uczestniczyli też w ich życiu codziennym. Na zdjęciach starali się oddać drobne radości, satysfakcję płynącą z działań twórczych, wspólnej pracy i zabawy. Zrozumieli, że świat osób niepełnosprawnych często może być piękniejsze od naszej "pełnosprawnej" codzienności, starając się tę prawdę zatrzymać w kadrze i pokazać widzom.
Drugim projektem jest "Zavri se do penalu", co w dosłownym tłumaczeniu z czeskiego znaczy "zamknij się do piórnika" a w dowolnym "zamknij się do trumny". Podtytuł "Gdzie zaczyna i kończy się artysta" świadczy o szczególnie autotematycznym nastawieniu jego twórców. Przygotowało go czworo studentów piątego roku Wydziału Scenografii Alternatywnej i Lalkowej KALD Akademii Muzickych Umeni w Pradze: Zorka Velkova, Petra Mladkova, David Slajs i Aga Szczepańska czyli Redjuice Memory Slicer.
Pomysł realizacji projektu zrodził się w wyniku natrafienia w sklepie z tanią książką na "niezbędnik posiadacza grobów". To zainspirowało powstanie performance, w czasie którego jedna z autorek zamknęła się w lodówce, druga "utopiła" w wannie, trzecia poszukiwała "piórnika" w kostiumie wielkiego długopisu, a David schował sie za kratą i jadł korniszony. Kolejna odsłona działań czwórki artystów miała miejsce w czasie śmiertelnie poważnego pokazu mody i pseudo-hiphopowego koncertu, zrealizowanego w starej praskiej fabryce Trafacka. Wtedy działanie wzbogacone zostało przez vidoinstalcje studentów Akademii Artystyczno-Przemysłowej UMPRUM w Pradze. Kolejna odsłona projektu zaznaczyła się w czasie Międzynarodowego Festiwalu Praque Quadriennale w ramach Scenofest Stage.
Ekspozycja w Prochowni to zapis i dokumentacja wszystkich tych odsłon, jednocześnie zamykająca cały projekt.
Powrót