Wit Leszek Kaczanowski - Galeria Senatorska

WITOLD-K (Wit Leszek Kaczanowski)

Urodzony w Warszawie 15 maja 1932, chodził do szkół powszechnych w Pruszkowie, ukończył gimnazjum i liceum M.Reja w Warszawie. W roku 1955 kończy warszawską Akademię Sztuk Plastycznych. Nauczycielami artysty byli profesorowie Eugeniusz Arct, Wojciech Fangor i Henryk Tomaszewski.

Od 1964 roku mieszkał we Francji, a od 1968 w USA. Teraz dzieli czas między twórczością w Kolorado, Paryżu i Warszawie.

Matka artysty, Zofia - z historycznej rodziny Kanigowskich, Herbu LIS, osiadłej na północnym Mazowszu od XV wieku - ukończyła medycynę w latach dwudziestych ostatniego stulecia. Malowała i napisała książkę o wydarzeniach z czasów pierwszej wojny światowej Przejście Bolszewików przez Mdzewko, dwór i posiadłość rodzinną Artysty.

Ojciec artysty, dr Feliks Kaczanowski, psychiatra, członek Armii Krajowej, V-prezes Polskiego Czerwonego Krzyża w latach 1945-1948, wieloletni dyrektor szpitala w Tworkach, za swoją działalność antyfaszystowską (w czasach okupacji organizował ukrywanie żydowskich dzieci i dorosłych) został odznaczony wysokim brytyjskim orderem osobiście przez króla Jerzego V. Dr Kaczanowski był również uzdolnionym rysownikiem.

Dziadek artysty natomiast, Kazimierz Kaczanowski, pochodził z kresowej rodziny Herbu Ostoja. Był przed wojną, w latach trzydziestych, posłem do sejmu odpowiedzialnym za sprawy kolejnictwa i naczelnym redaktorem „Robotnika”. Artysta wzrastał w atmosferze kultu muzyki klasycznej, literatury, poezji, historii sztuki i patriotyzmu.

Bogata twórczość Artysty obejmuje m.in. malarstwo sztalugowe i ścienne, grafikę warsztatową i użytkową, wystawiennictwo, planowanie przestrzenne, rzeźbę oraz fotografię. Jego twórczość malarska obejmuje prace abstrakcyjne (1952-1958) i przedstawiające. W wielu obrazach widzimy niewielkie postacie ludzkie lub ich tylko symboliczne kształty, jakby zawieszone w trudnej do zdefiniowania przestrzeni. W innych pojawia się motyw „CZARNEJ DZIURY” odgrywający ważną rolę w twórczości artysty. Jest autorem plafonu sali teatralnej Domu Kultury w Oświęcimiu (1958-61) i kompozycji plastycznej przed budynkiem Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Houston (1975).

W roku 2007 został zaproszony przez reż. Dorotę Kędzierzawską do zagrania, wraz ze swoim 11-letnim synem WITEM KACZANOWSKIM, skromnej roli w filmie „PORA UMIERAĆ”.

Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych, m.in. w Wystawie Młodej Plastyki w Warszawie (1956), Wystawie malarstwa w Muzeum Narodowym w Warszawie (1961), II Biennale Azuréene w Cannes (1967), w Arte Gallery w Denver (1988), wystawie dzieł artystów polskich tworzących za granicą p.t. „JESTEŚMY” w warszawskiej Zachęcie (1991).

Miał wiele wystaw indywidualnych. Pierwszą wystawę indywidualną zorganizował mu KLUB AKTORA SPATiF w Warszawie w roku 1959. Wystawę otwierała aktorka Alina Janowska, a pierwszy krytyczny artykuł napisała Kira Gałczyńska, córka poety. Wśród innych wystaw należy wymienić m.in. wystawy retrospektywne. W Los Angeles Otis Art Institute organizuje w 1973 roku retrospektywę jego prac i dla tej wystawy artysta maluje swój słynny obraz CREATION AND DESTRUCTION ( 24m x 4m). Sztuka jego po 40 latach nieobecności w kraju była wystawiona w Muzeum Wychodźstwa i Emigracji w Łazienkach Królewskich w roku 2004. W roku 1975 miasto Houston, Texas poleciło polskiemu artyście zaprojektowanie przed Houston Museum gigantycznej kompozycji przestrzennej tzw. HAPPENINGU z okazji Festiwalu Sztuki. Jest autorem plafonu-fresku w sali teatralnej w OŚWIĘCIMSKIM CENTRUM KULTURY (1961) i współprojektantem architektury budynku. Jest pierwszym polskim i amerykańskim artystą, któremu najstarszy na świecie (1744) Dom Aukcyjny i Galeria SOTHEBY’S zorganizowały w Amsterdamie retrospektywną wystawę malarstwa (60 lat twórczości, lipiec 2007, wystawiono 163 prace). Wystawie towarzyszyło wydanie albumu WITOLD-K at SOTHEBY’S. Sponsorami między innymi były ambasady amerykańska i francuska. W tym samym roku artysta został nominowany do corocznej nagrody burmistrza miasta Denver, Kolorado: MAYOR’S AWARD FOR EXCELLENCE IN THE ARTS.

Od wielu lat współpracuje z amerykańskim naukowcem prof. Stirling Colgate z ośrodka naukowego w Los Alamos, Nowy Meksyk nad niezwykłym projektem. Twórcy próbują stworzyć rzeźbę (czarną dziurę) używając środków wybuchowych, aby zbudować tzw. MONUMENT TO THE UNIVERSE. Projekt był już częściowo sponsorowany przez Uniwersytet Południowej Kaliforni (U.S.C). Według twórców pomnik ten zadaje pytanie „Co jest po drugiej stronie wszystkiego” i niemożność znalezienia odpowiedzi na to pytanie powoduje poczucie SAMOTNOŚCI człowieka, potrzebę mitów, religii i teatru, ucieczki w sztukę, literaturę, poezję i muzykę, jak również w alkoholizm i narkotyki. Psychologicznie ekstremalnym zjawiskiem jest samodestrukcja, unicestwienie. Zainteresowanych ciekawą koncepcją filozoficzno-artystyczną tego monumentu architektury odsyłamy do albumu WITOLD-K at SOTHEBY’S i do strony internetowej WWW.WITOLDK.COM

W roku 1964 przewozi z Warszawy manuskrypt książki Cata Mackiewicza dla paryskiej „KULTURY”.

Z inicjatywy Konstantego Jeleńskiego w 1965 r. otrzymuje nagrodę KONGRESU WOLNOŚCI KULTURY.
W roku 1997 w uznaniu zasług Minister Kultury i Sztuki Rzeczypospolitej Polskiej przyznaje Witoldowi Kaczanowskiemu odznakę „ZASŁUŻONY DLA KULTURY POLSKIEJ”.
Wystąpił w licznych programach radiowych i telewizyjnych we Francji i Stanach Zjednoczonych.

Poniżej przytaczamy opinie o malarstwie Witolda-K.
ARTUR RUBINSTEIN: „Pokochałem Pańskie Obrazy” Los Angeles, 1970.
MONIKA MAŁKOWSKA: „Artysta nie zrezygnował z czystości plastycznej wypowiedzi, nadal konsekwentnie upraszcza kształty znaków, precyzyjnie je konstruuje.”
Francuski poeta, JACQUES PREVERT: „Widoma obecność, ukryty czar, zwyczajna tajemnica...ludzie namalowani z miłością w ulotnej ciszy i w natarczywym zgiełku dnia powszedniego. Możesz śledzić ich wzrokiem, widząc jedynie plecy, a potem sam jak teraz oni - będziesz oglądany od tyłu przez kolejnych widzów, którzy zajmą Twe miejsce przed obrazem. I kolejnych widzów...”.