Wernisaż wystawy Krzysztofa Pająka KODY DNA

KODY DNA

Od ponad trzydziestu lat Krzysztof Pająk konsekwentnie obrazuje świat i komentuje jego struktury, energię, koloryt. Nieustannie odkrywa coś nowego, coś ekscytującego. Opowiada o tym co było, co trwa i przemija. Z wyjątkową wrażliwością, z alchemiczną dociekliwością przygląda się procesom powstawania i scalania, unicestwiania i rozpadu elementów ziemskiego globu, obszaru egzystencji człowieka, jego działań, pracy i kreacji. Niepokój i własne obserwacje twórcy sprawiły, że doznaje on życie jako splot tajemnic, osobliwości, niespodziewanych wydarzeń, sytuacji i zjawisk.
Artysta uważnie spogląda w głąb czasu i dziejów, namawia do szczerej rozmowy o współczesności – tej zwykłej, codziennej i tej tajemniczej, intrygującej, nie poddającej się łatwym komentarzom i interpretacjom. Sztuka jest dla mnie porządkowaniem chaosu otaczającego nas świata – wyznaje Krzysztof Pająk. Pod tym, co uważa się za powierzchowną dekoracyjność, chciałbym ujawnić drugie dno – szlachetną prostotę i harmonię. Z rozwagą mówi o istocie i sensie istnienia, potrzebie poznawania natury i mechanizmów życia; przestrzega przed burzeniem ładu i porządku sprawdzonych, dobrych systemów.
Po cyklach obrazów o rafach koralowych, pejzażach urbanistycznych, układach scalonych, konstelacjach gwiezdnych nadszedł czas malarskich rozważań artysty nad istotą i rolą DNA – kwasu deoksyrybonukleinowego, organicznego związku chemicznego, który pełni w żywych organizmach funkcję nośnika informacji genetycznych. DNA stanowi zapis właściwości dziedzicznych wszystkiego, co żyje. Pierwszy szczegółowy model cząsteczki DNA opracowali w 1953 roku James Watson i Francis Crick - amerykańsko-brytyjski tandem genetyków - za który dziewięć lat później uhonorowano ich Nagrodą Nobla w dziedzinie medycyny. Jego przestrzenny schemat przypomina drabinę skręconą śrubowo wokół jej osi; nosi nazwę podwójnej helisy.   
Krzysztof Pająk ciekawy złożoności DNA i jego ogromnej roli w strukturach żywej materii,  odważnie komentuje biologiczne powiązania i uzależnienia skomplikowanego, niebywale zróżnicowanego układu. Odtwarza otaczający nas świat nieograniczoną niczym gamą barw. Gęsta, intrygująca materia malarska zwielokrotnia ludzkie emocje, nastroje, uczucia, wzruszenia, które obrazują i definiują żywot mieszkańca ziemskiego globu, jego czyny i predyspozycje, sny i marzenia. Kolory wzajemnie się przenikają, uzupełniają, rezonują; intensyfikują wzrokowe doznania. Wiele z obrazów kojarzy się z zapisem nutowym awangardowego, wielowymiarowego utworu muzycznego. Każdy malarski znak, artystyczny walor spełniają ściśle określone funkcje, współgrają ze sobą i tworzą jedyną w swoim rodzaju wizję realności.
Spośród wielorakości i zagadkowości świata, jego najprzeróżniejszych form, kształtów i kolorów Krzysztof Pająk wyodrębnia to, co najistotniejsze w zrozumieniu sensu poruszania się człowieka po niezwykle rozległym i złożonym terytorium życia biologicznego i intelektualnego. Jego obrazy stanowią zapis doznań i oczarowań, wzruszeń i irytacji, które codziennie towarzyszą każdemu z nas. Stanowią bardzo osobiste, przekonywujące odczytanie metafizycznego i egzystencjalnego wymiaru przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.

Jerzy Brukwicki
Wieloletni szef „Galerii Krytyków Pokaz”