Tomasz Słupski - malarstwo - Wytwórnia Sztuki

Kolejna wystawa w warszawskiej Wytworni Sztuki i kolejny debiut. Tomasz Słupski, którego malarstwo stało się tematem ekspozycji nie miał do tej pory na swoim koncie prezentacji indywidualnych. 

Jest absolwentem warszawskiej ASP, gdzie studiował w pracowni Jarosława Modzelewskiego, ale patrząc na jego obrazy trudno się tego domyślić. Najbliższa twórczości profesora jest w jego przypadku umiejętności analizowania, syntetyzowania i porządkowania przestrzeni, którą sprowadza do niemal abstrakcyjnych układów. 

Słupski balansuje na granicy między figuracja a abstrakcją. Punktem wyjścia jego obrazów jest realizm, rzeczywistość otaczająca, rzeczywistość miejska. Drugą silną inspiracją jest krajobraz, motyw nadmorskiego, bezkresnego pejzażu. Zanim powstanie obraz postrzeżone otoczenie przechodzi tak daleką transformację, że efekt stanowią właściwie czysto geometryczne układy, w których tylko głębia przestrzeni i utrzymane zasady perspektywy wskazywać mogą na realistyczną proweniencję. 

Sedno malarstwa Słupskiego tkwi w relacjach przestrzennych i relacjach barwnych. Rygor kompozycji, oddziaływanie na siebie poszczególnych elementów, kolor, płaszczyzna, kierunek, podział to podstawowe dla niego zagadnienia. Widać, że autor się z nimi zmaga, nie ma gotowej recepty i jest zdecydowany na ewolucję swojej twórczości. Być może dokona wolty, a być może pójdzie w kierunku kolejnych uproszczeń. Najistotniejsza w tych płótnach wydaje się być ich przestrzenność, będąca niezaprzeczalnym walorem. 

Tomasz Słupski przyznaje, że wierzy w siłę samego obrazu, jako w pełni niezależnego obiektu. Gdy mówi jednak o interpretacji swoich prac to wskazuje na takie kwestie jak przemijanie, upływ czasu, poczucie osamotnienia. I nie sposób się z nim nie zgodzić. Choć jego malarstwo odnosi się do spraw poważnych, żeby nie powiedzieć transcendentalnych, to nie jest przygnębiające, niemniej jednak wymusza skupienie i zastanowienie.