Ryszard Zając - Malarstwo - Galeria Zapiecek

Ryszard Zając należy do nielicznego grona fenomenalnych artystów, którzy bardzo późno, już w życiu zupełnie dorosłym postanowili całkowicie poświecić się sztuce. Zanim Zając zdecydował się uczynić z malarstwa swoje powołanie, był już wziętym architektem odnoszącym sukcesy zarówno zawodowe, jak i finansowe. Wybrał jednak malowanie i trwa w tym wyborze z konsekwentną determinacją. Jego malarstwo budzi uznanie wśród kolekcjonerów, a wszystko, co wyjdzie spod jego pędzla jest przez nich rozchwytywane. 

W Polsce trudno obcować z jego twórczością, jest niemal niedostępna. Jedyną galerią jaka reprezentuje w naszym kraju Zająca jest warszawski Zapiecek. Większość dorobku artysty można natomiast oglądać regularnie w... Japonii. Przede wszystkim w kraju kwitnącej wiśni ma Zając wiernych kolekcjonerów, którzy regularnie wydają niebanalne kwoty umożliwiające im posiadanie obrazów artysty.

Zając stworzył swój własny styl, będący mieszanką warsztatowej perfekcji, rzetelności starych mistrzów i oryginalnej wyobraźni. Na obecnej wystawie dominują liryczno-poetyckie pejzaże, a właściwie weduty, choć znajdziemy tu także kilka pojedynczych martwych natur, portret i marinę. 

Pejzaże Zająca tworzą swój własny, odrębny świat architektury fantastycznej i można je zakwalifikować do gatunku „kaprysów”. Poprzednicy Zająca w tej materii: Giovanni Battista Piranesi ze swoimi „Starożytnościami Rzymskimi” i Hubert Robert z fantastycznymi kompozycjami architektonicznymi są mu bliscy duchowo, choć nie formalnie. Od strony kompozycji i kolorystyki prac najbliżej mu do mistrzów holenderskich: Salomona Ruysdela i Pietera Bruegela, choć ich dokonania artysta przefiltrował przez lekcję kubizmu i skrzyżował z ignorancją dla grawitacji właściwą Chagallowi, tworząc niepowtarzalne w wyrazie, intrygujące kompozycje własne. Oryginalność kompozycji Zająca polega też na małej sprzeczności technicznej. Jego prace zawierają stłoczone, napierające na siebie i spiętrzone masy drobnych elementów architektonicznych czy geometrycznych form budujących martwe natury, malowane są jednak w sposób sprawiający wrażenie swobodnego, szerokiego traktowania materii malarskiej z zastosowaniem impastów. To połączenie swobody i finezji jest znakiem firmowym malarstwa Ryszarda Zająca.