Rafał Borcz i Mariola Wawrzusiak - NIZIO Gallery

Nazwa nowej galerii tylko pozornie, patrząc na jej angielską nazwę, może być brana za pretensjonalną i uzurpującą sobie międzynarodowy wymiar. Założyciel galerii Mirosław Nizio, można powiedzieć, przeniósł swoją galerię z Nowego Jorku do Warszawy. Galeria jest tym samym, czym była w USA, gdzie jej właściciel pracował i mieszkał przez ostatnie 12 lat. Miejsce wybrał szczególne. Jeszcze kilka lat temu okolice, na których terenie znajduje się galeria, znane były pod nazwą "trójkąta bermudzkiego". Stara Praga w Warszawie budziła lęk i trzeba powiedzieć, że był on uzasadniony. Urok prawdziwej starej Warszawy pierwsi, poza jej mieszkańcami i zamiłowanymi varsavianistami, dostrzegli artyści instalując tu swoje pracownie, a często też i osiedlając się na stałe. 
 
  
 
Czasy, w których przez długie lata jedyną galerią na Pradze była "Galeria Praska" na ul. Karola Wójcika, należą już do przeszłości. Dzisiaj mają tu swoje pracownie wybitni artyści, otwierane są nowe galerie, zmienia się wygląd ulic i domów. Stara Praga jest mimo jej częściowej renowacji i rewitalizacji nadal miejscem magicznym. Tu nadal stoją, tak jak stały: za cara, za niepodległości, za okupacji i za prawie półwiecza "socjalizmu", te same domy z oknami - jak na przedwojennych zdjęciach - otwieranymi na zewnątrz, podwórka-studnie z kapliczkami, małe sklepiki w suterenach. 
 

 
   
  
  
  
 
   
Odpadające tynki odsłaniały poprzednie warstwy z naniesionymi napisami. Ta dosłowna, fizycznie odczuwana przeszłość jest w zasięgu krótkiego spaceru, wzroku i dotyku. Tuż obok galerii biegnie ulica Mała. "Grała" w niezliczonej ilości filmów starą Warszawę. Tu kręcono zdjęcia do "Dziewcząt z Nowolipek", a ostatnio, prawie wszystkie ujęcia w plenerze nakręcone w Warszawie przez Polańskiego do filmu "Pianista" powstały na Małej. 
  
 
 
 
Mirosław Nizio nie wahał się długo z wyborem miejsca na swoje studio i galerię. Zaadaptował wnętrze fabryczne starając się nie uronić niczego z jego surowej urody. Zachował mury z nieotynkowanej cegły, odsłonił stalowe konstrukcje i tregry. Stworzył miejsce gdzie sztukę się wystawia, kontempluje i dyskutuje się o niej. Jest to też miejsce pracy artysty. Galeria ma ambicję pokazywania sztuki nie przeciętnej, stwarzania możliwości obiektywizacji swoich dokonań artystom ambitnym, poszukującym i potrafiącym coś przekazać.
  
 
 
 
 
Wystawa prac Rafała Borcza i Marioli Wawrzusiak pod tytułem "Psi odjazd" jest pierwszą w Warszawie prezentacją dwojga młodych, trzydziestoletnich artystów z Krakowa. Niech nas nie zmyli ten warszawski debiut i młody wiek autorów. Artyści zdążyli już objechać pół świata i kawał Polski ze swoimi pracami zdobywając nagrody, wyróżnienia i dobre recenzje. Wszystko co dobre w polskiej sztuce a powstające poza stołeczną metropolią, pojawia się w Warszawie na końcu. Albo mamy tu tak ogromne wymagania, albo też, co niestety jest bliższe prawdy, nie wiemy co się na świecie dzieje, jak to na prowincji.
Dzięki Bogu Mirosław Nizio nadrobił te zaległości zapraszając artystów do swojej galerii.
  
  
 
Mondo cane na obrazach Rafała Borcza to oczywiście jedna wielka metafora naszego ludzkiego świata włącznie z naszą zwierzęcą naturą. To bardzo poruszające i mocno oddane przedstawienia. 
 
 
 
 
  
 
 
 
  
 
 
  
  
 
Rzeźby Marioli Wawrzusiak pozwalają nam z kolei odnaleźć naszą lepszą, cieplejszą stronę. Jak jej się udaje z zardzewiałego żelastwa stworzyć takie kochane stwory - to prawdziwa zagadka.
Omawianą wystawę trzeba zobaczyć. Malarstwo i rzeźbę trzeba najpierw obejrzeć, później można o obejrzanych dziełach rozmawiać... a jest o czym. 
 


 
 

 ____________________________________________
       
 Mariola Wawrzusiak:
 

 
 Nota biograficzna:

   
 


Mariola Wawrzusiak urodzona w Rzeszowie w 1971 roku.
Studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1992-1997. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Józefa Sękowskiego. Obecnie zatrudniona na stanowisku asystenta w pracowni rysunku prof. Romana Skowrona.
 
 
   
 
 
 
Wystawy indywidualne:
1998–Debiut, Galeria Dziennika Polskiego, Kraków; 2002-ZiF Zentrum fur Intedisziplinare Forschung, Bielefeld, Niemcy.
 
Wystawy zbiorowe:
 1993- Multimedia – Galeria BWA Kraków; 1993-Wystawa studentów z pracowni prof. Józefa Sękowskiego Galeria PWST;1998-Galeria Związku Artystów Rzeźbiarzy; 1998-Seprais, Szwajcaria;1998-18 Artist-18 Cities Graz, Lubliana, Maribor, Bratysława, Sarajewo; 1999 -Psy i pieski (wystawa wraz z Rafałem Borczem), Galeria ZAR Kraków; 1999 - Stypendium Miasta Krakowa; 2000 - Stypendium MKiDN; 2000 - Unique Sign-Unique Lokation Bośnia i Hercegowina, Graz; 2001- Rostock, Niemcy; 2002-wystawa pt. Pracownia Rzeźby prof. Józefa Sękowskiego, Pałac Sztuki, Kraków.

 ____________________________________________
 
 Rafał Borcz 
 

 
 Nota biograficzna:

   
 
 
Rafał Borcz - urodzony w 1973 r., studia na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP. 1999 r. - dyplom z wyróżnieniem w pracowni malarstwa prof. Leszka Misiaka. Aneks z grafiki w pracowni drzeworytu prof. Zbigniewa Lutomskiego. Aneks z rysunku w pracowni prof. Teresa Kotkowskiej-Rzepeckiej. Od 1998 roku zatrudniony na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP na stanowisku asystenta w pracowni malarstwa prof. Leszka Misiaka.
 
 
 
 
 
 
Wystawy indywidualne:
1998-Linoryt, wystawa grafiki na billboardach – Galeria Otwarta, Kraków; 1999 – wystawa malarstwa (wraz z Maciejem Barańskim), Klub Pod Ręką, Kraków; 1999 – wystawa grafiki i rzeźby (wraz z Mariolą Wawrzusiak), Galeria ZAR, Kraków; 2000 – malarstwo i grafika, galeria Cepelia, Kraków; 2001 – wystawa malarstwa i grafiki, Galeria Sztuki Współczesnej Muzeum Północna-Mazowieckiego, Łomża.

Wystawy zbiorowe:
1999 – Kontrapost, malarstwo, Dominik Rostworowski Gallery, Kraków; 1999 – Biennale Grafiki Studenckiej, Galeria Arsenał, Poznań; 1999 – Dyplomy’99, Pałac Sztuki, Kraków; 1999 – Malarstwo i grafika, Dolny Pałac Sztuki, Kraków; 1999 – Bielska Jesień, Biennale Malarstwa, Galeria BWA, Bielsko-Biała; 2000 – Międzynarodowy Konkurs Rysunku, Muzeum Architektury, Wrocław; 2000 – Kolor-Puls Obrazu, Galeria Format, Kraków; Galeria Sztuki Współczesnej Domu Krakowskiego, Norymberga; 2000 – Przestrzenie Grafiki, Galeria Format, Kraków; Konsulat Generalny RP, Nowy Jork; 2000 – Triennale Grafiki Polskiej, Galeria BWA, Katowice; 2000 – Młoda Grafika Polska, Międzynarodowe Triennale Grafiki, Bunkier Sztuki, Kraków; 2000 – 4  x Koletek – wystawa w dziedzińcu kamienicy przy ul. Koletek, Kraków; 2001 – wystawa malarstwa stypendystów miasta Krakowa, Węgry; 2001 – Multimedialny Pokaz Stypendystów Miasta Krakowa – Centrum Sztuki Mangha, Kraków; 2001 – International Print Triennal, Kanagava, Japonia; 2001 – Bielska Jesień – Biennale Malarstwa, Galeria BWA, Bielsko-Biała; 2002 – Obraz Roku, Królikarnia, Warszawa; 2002 – Energia, Ostrów Wielkopolski; 2002 – konkurs graficzno-rysunkowy im. Chodowieckiego, Państwowa Galeria Sztuki, Sopot; 2002 – wystawa (wraz z Patrykiem Lutomski i Michałem Misiakiem) w ramach festiwalu młodej sztuki Novart.pl, Galeria Sukiennice, Kraków; 2002 – Triennale Rysunku, Lubaczów; 2003 – Festiwal Malarstwa Współczesnego w Szczecinie, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin; 2003 – Obraz Roku, Królikarnia, Warszawa; 2003 – zakwalifikowanie obrazu do dalszego etapu ogólnoeuropejskiego konkursu malarskiego organizowanego przez firmę Lexmark.

 
 ____________________________________________

 
Rafała Borcza i Mariolę Wawrzusiak łączą wspólne fascynacje, podobny sposób postrzegania otaczającego świata. Rafał Borcz maluje to, co jest mu najbliższe, co go wzrusza, zwraca jego uwagę - nie tylko swoje przeżycia, ale również konkretne byty. Swój zachwyt nad codziennością utrwala na zdjęciach, w pospiesznie wykonanych szkicach, na rysunkach, grafikach, wreszcie w obrazach. Tworzy tematyczne cykle: wilki, samochody, przystanki. Rejestruje to, co ma w sobie życie, energie, dynamizm, co go fascynuje, wobec czego czuje respekt. 
W Galerii Nizio prezentowane są obrazy z cyklu „Psy” (1999-2002), które zdobyły wiele nagród i wyróżnień m.in.: w 2001 - Grand Prix oraz Nagrodę Publiczności podczas Bielskiej Jesieni, w 2002 - wyróżnienie w konkursie na Obraz Roku organizowanym przez Art & Business. Artysta doskonale oddaje w nich naturę psa: ufną-nieufną, łagodnie-agresywną, silną i słabą jednocześnie.
 
Zafascynowany ekspresjonizmem, odnajduje w nim najbardziej adekwatny język wypowiedzi dla swojej opowieści o psim żywocie. Ekspresyjna forma, kreska, kontrastowe zestawienia barw, pospieszny, fakturalny sposób kładzenia farby dodają jego wielkoformatowym, ascetycznym kompozycjom dynamizmu. W opowieści o zwierzętach, czy lawie samochodów Borcz porusza bardziej uniwersalną problematykę związaną z ludzkimi uczuciami, emocjami, relacjami – mówi o strachu, odwadze, zaufaniu, jego braku, potrzebie walki, czujności, wierności.... 
  
  
 
 
 
Mariola Wawrzusiak spawa i rzeźbi w blasze oraz metalu. Swoje rzeźby wykonuje ze starych, przerdzewiałych blach i drutów znalezionych na złomowisku. Jednym razem wyczarowuje z nich pogodne, humorystyczne, kanciaste pieski, którym nadaje odpowiednie do ich wyglądu imiona: Szczurek, Pies – piła, Myszon, czy Azorek. Innym razem pełne dramatyzmu postaci.
 
 
 

 

Wystawa czynna do 31 sierpnia 2003
  
Relacja przygotowana przez Artinfo.pl