Paszporty Polityki 2004 - wręczenie nagród

4 stycznia 2005, tradycyjnie w pierwszy wtorek po Sylwestrze, zostały wręczone Paszporty Polityki. Była to już dwunasta edycja. Uroczysta gala miała miejsce w Teatrze Narodowym w Warszawie. Nominacje przyznano w następujących kategoriach: literatura, film, teatr, sztuki wizualne, muzyka poważna, muzyka rozrywkowa. 
Tegorocznym mottem Paszportów było hasło "Więcej Kultury".

Paszporty odgrywają ważną rolę w naszej kulturze. Nagroda nie jest przyznawana za całokształt twórczości. Otrzymują ją osoby, które zaczynają karierę, ale także mają już wyrobioną markę, stąd wśród nominowanych nie znajdują się ani debiutanci, ani klasycy.

I choć znaczenie słowa paszport zaczyna tracić na wartości z racji otwartych granic, to Paszporty Polityki nadal są dobrem pożądanym, reglamentowanym i stają się przepustką do dalszego rozwoju i kariery, także za granicą. Impreza tygodnika Polityka staje się także podsumowaniem mijającego roku, stwarza możliwość obserwacji pojawiających się nowych nurtów w kulturze.

Tegoroczne Paszporty miały zmienioną formułę. Przede wszystkim wprowadzono kategorię Nominowani, której wcześniej nie było. Ponadto liczbę krytyków powiększono z pięciu do dziesięciu w każdej kategorii. Po zsumowaniu wskazań krytyków, trzej artyści, którzy dostali najwięcej głosów, stawali się oficjalnie nominowanymi do Paszportów. Spośród trzech nominowanych w każdej kategorii redakcyjna Kapituła wyłaniała zwycięzców, z których każdy otrzymał symboliczny Paszport i prawdziwą „dietę” w wysokości 10 tys. zł.

Artinfo.pl znalazło się w gronie nominujących w kategorii sztuk wizualnych. Kategoria ta okazała się być najbardziej problematyczną, powstała bowiem sytuacji dotychczas niespotykana w historii. Dziesięciu nominujących zgłosiło aż 24 kandydatury, a żadna z nich nie uzyskała wyraźnej przewagi nad pozostałymi. 20 kandydatów otrzymało po jednym wskazaniu, 4 kolejnych – po dwa. Potrzebna była dogrywka (konsultacje z nominującymi), by wskazać oficjalnie nominowaną trójkę. 
Zdarzenie to doskonale odzwierciedla sytuację na polskim rynku sztuki. Przede wszystkim nie ma jednoznacznych liderów tego rynku. Z jednej strony można upatrywać w tym słabości naszej sztuki, z drugiej strony świadczy to o zaciętej konkurencji wśród młodych artystów. Patrząc w przyszłość optymistycznie, wierzymy, ze ta różnorodność, mnogość postaw i rywalizacja przyniesie wkrótce nową jakość, nowe kierunki. Będzie to początek odrodzenia się polskiej sztuki i ekspansji na zagraniczne rynki.

Paszport Polityki za rok 2004 w kategorii sztuk wizualnych otrzymał Cezary Bodzianowski 
Artysta otrzymał nagrodę za oryginalność i konsekwencję, za sztukę bezinteresowną i wytrącającą nas z rutyny dnia powszedniego.
Nagrodę wręczyli: Piotr Sarzyński (Polityka) oraz Jarosław Modzelewski.

Specjalne wyróżnienie otrzymał Wojciech Trzciński. Nagroda ta została przyznana za stworzenie niepowtarzalnego miejsca na warszawskiej Pradze - Fabryki Trzciny.
Wojciech Trzciński poprzez swoje zaangażowanie stał się twórcą jednego z najciekawszych i najmodniejszych miejsc, w których „dzieje się” kultura. Fabryka Trzciny to także miejsce szczególne dla Artinfo - od samego początku współpracujemy z Klimą Bocheńską przy organizowaniu wystaw artystycznych. W Fabryce odbywają się także promocje książek, spektakle teatralne, festiwale, koncerty wszelkiego rodzaju muzyki od klasycznej po elektroniczną i klubową. 
Nagrodę wręczył Marek Żydowicz, twórca festiwalu Camerimage, laureat nagrody w 2003 roku.



Lista nagrodzonych we wszystkich kategorii:
 
LITERATURA - Sławomir Shuty 
FILM - Wojtek Smarzowski 
TEATR - Paweł Szkotak 
SZTUKI WIZUALNE - Cezary Bodzianowski 
MUZYKA POWAŻNA - Agata Zubel 
ESTRADA - Leszek Możdżer 
KREATOR KULTURY - Wojciech Trzciński

Artyści nominowani w ramach kategorii Sztuki Wizualne:

Cezary Bodzianowski 
Urodził się w 1968 r. Ukończył Królewską Akademię Sztuk Pięknych w Antwerpii, ale jeszcze podczas studiów zarzucił malarstwo na rzecz sztuki akcji. Działa najczęściej poza przestrzenią galeryjną. Jego przedsięwzięcia polegają na delikatnej ingerencji w rzeczywistość, poprzez tworzenie sytuacji na poły absurdalnych, na poły śmiesznych, zaskakujących i wieloznacznych. Wciąga w nie niczego nieświadomych przypadkowych widzów, przechodniów. Po tych efemerycznych zdarzeniach pozostaje jedynie dokumentacja fotograficzna. Ma ich na swym koncie już kilkaset. Jest laureatem Nagrody Artystycznej Pegaza, parokrotnie nominowany był do Paszportów „Polityki”. 

Rafał Bujnowski 
Urodził się w 1974 r. w Wadowicach. Początkowo studiował architekturę na Politechnice Krakowskiej, a następnie grafikę w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. Współtwórca Słynnej Grupy Ładnie. Przez trzy lata (1998–2000) prowadził w centrum Krakowa Galerię Otwartą, którą stanowiły dwie uliczne tablice billboardowe. Uprawia malarstwo, sztukę wideo, tworzy instalacje i organizuje artystyczne akcje. Jego sztuka koncentruje się wokół problemów społecznego funkcjonowania artysty i jego sztuki oraz konwencjonalności samej sztuki. W tym roku zasłynął tym, że udało mu się podstępem uzyskać amerykańską wizę na podstawie zdjęcia namalowanego autoportretu, a nie autentycznego zdjęcia legitymacyjnego.

Robert Kuśmirowski 
Urodził się w 1973 r. Ukończył Wydział Artystyczny UMCS w Lublinie. Zaczynał jako „drobny fałszerz” rzeczywistości, tworząc falsyfikaty biletów, dokumentów, otaczających nas na co dzień drobnych przedmiotów. Ale skonstruował też ze sklejki i papieru „jak żywy” stary wagon towarowy. Tworzy kopie wybranych fragmentów dawnej i współczesnej nam rzeczywistości. Bawi się iluzją, stawia widzów wobec dylematu, gdzie zaczyna się sztuka, a kończy realny świat. W mijającym roku miał wiele wystaw w prestiżowych galeriach, a na każdą przygotował nowy imponujący projekt. M.in. w Galerii Foksal w Warszawie odtworzył fragment starego cmentarza, w Galerii Arsenał w Białymstoku – stary Hydrograf, a w Zamku Ujazdowskim – fragment wiejskiej zagrody.


Pozostali artyści, którzy zostali zgłoszeni przez nominujących:
Paweł Althamer, Kuba Bąkowski, Bogna Burska, Marcin Chomicki, Marta Deskur, Małgorzata Etber-Warlikowska, Maurycy Gomulicki, Elżbieta Jabłońska, Rafał Jakubowicz, Agnieszka Kalinowska, Elka Krajewska, Zuzanna Krajewska (Madam Żużu), Zbigniew Libera (nominacja artinfo.pl), Monika Łodzińska & Andrzej Kramarz, Malwina Niespodziewana, Laura Pawela (nominacja artinfo.pl), Joanna Rajkowska, Aneta Szyłak, Piotr Uklański, Artur Żmijewski, Grupa Twożywo (Mariusz Libel i Krzysztof Sidorek).
 

____________________________________________________________

 
Nominujący o nominowanych: 
(źródło: Polityka) 
 
O Cezarym Bodzianowskim 

„W jego działaniach absurd o dadaistycznej proweniencji łączy się z lokalnym poczuciem humoru. Jego akcje uzyskują dodatkowe znaczenia w czasach osłabienia formy Polski oraz podobnie słabej kondycji polskiego społeczeństwa”. 
(Piotr Rypson)

„Udało mu się tanio i sprawnie kupić ulicę Marszałkowską. Za to należy mu się dobra posada w drapieżnej firmie deweloperskiej. Z kolei za odwrócenie łódzkiego tramwaju na lewą stronę powinna go nagrodzić jakaś gildia iluzjonistów. Na szczęście Bodzianowski jest jednym z ostatnich magów w Polsce, który swoje sztuczki uprawia nie dla złota, ale dla dobra ogółu”.
(Marcel Andino Velez)

__________
 
O Rafale Bujnowskim 

„Wystawą »Wiza Zmierzch Muzeum« w brawurowy sposób upomniał się o należne mu, czołowe miejsce w plejadzie młodych gwiazd sztuki. Składając w amerykańskim konsulacie zdjęcia swego autoportretu zadrwił nie tylko z biurokracji, ale i dychotomii sztuka – życie. Wielkim sukcesem Bujnowskiego jest także nieprzebrany pojedynek na czarne obrazy z samym Kazimierzem Malewiczem”. 
(Marcel Andino Velez)

„Jego malarstwo już dawno przekroczyło i podważyło granicę między sztuką a rzeczywistością”. (Łukasz Gorczyca)

__________ 
 
O Robercie Kuśmirowskim 

„Za niecny proceder podrabiania rzeczywistości, przewrócenie do góry nogami podstawowych definicji w sztuce, za pytanie: czym jest wiara w iluzję, skąd potrzeba mimetyzmu i jak dziś należy rozumieć realizm? Za to, że rzeczywistość staje się podejrzaną atrapą. Za poczucie humoru, dystans do samego siebie i podróże w czasie”. 
(Monika Branicka)

„Demiurg, nieokiełznana wyobraźnia i sięgająca fizjologicznych granic determinacja w działaniu. Rzeczywistość nie stanowi dla niego żadnej konkurencji, potrafi kreować własne światy wyjęte spod kontroli czasu i przestrzeni”. 
(Łukasz Gorczyca)