New New Yorkers and their Friends - Galeria Klimy

Inauguracja festiwalu New New Yorkers w Galerii Klimy Bocheńskiej w Fabryce Trzciny przyciągnęła nieprzebrany tłum gości, zarówno polskich jak i zagranicznych, bardzo różnych narodowości. Tę popularność, niewątpliwie zasłużoną, Galeria Klimy zawdzięcza niepowtarzalnej aurze, jaką stworzyła właścicielka. Otwarta atmosfera gościnności i możliwość dialogu i wymiany myśli i doświadczeń przy kieliszku wina obejmuje wszystkich przybyłych, bez selekcji i dyskryminacji. Dzięki temu, bez specjalnych restrykcji i założeń do Fabryki przychodzą najbardziej otwarte i światłe głowy, naprawdę awangardowi artyści, zwłaszcza ci, którzy mają doświadczenia z zagranicy i szukają atmosfery wielkich zachodnich metropolii. Stąd każdy wernisaż w Galerii Klimy jest niczym uroczystość. Tym razem była nią niewątpliwie.


Ekspozycja zaanektowała niemal cały budynek, poza główną galerią, w której prezentowane są prace Tristana Wolskiego, Włodzimierza Jana Zakrzewskiego, Michaela Krynskiego i Stanisława Młodożeńca, na niesamowitym strychu, na który z podwórka prowadzą metalowe, przeciwpożarowe schody ogromną płaszczyzną pokrywają obrazy Andrzeja Dudzińskiego, salę na górze w innym skrzydle budynku zaadaptowała Joanna Stańko, aby zaprezentować swoje obrazy, jeszcze gdzie indziej odbywa się projekcja filmu Pawła Kuczyńskiego, a małą salę galerii zajęła Maya Koyo za swoimi panelami fotograficznymi.






Różnorodność dzieł artystów naprawdę zachwyca, unosząc ducha bez mała w euforię. Będąc w Galerii czuje się niemalże soki życiowe zasilające tę sztukę, pełną kolorów i nasyconą energią afirmującą życie. Dlatego należy po prostu się tam wybrać. Rysunki i obrazy W ł o d z im i e r z a Z a k r z e w s k i e g o opowiadają o podróżach między Nowym Jorkiem a Warszawą. Mapy lotów, linie myśli, punkty uczuć i emocji tworzą regularne kompozycje na pograniczu abstrakcji. W obraz wkrada się komentarz słowny.

Fotograficzny pejzaż miejski M i c h a e l a K r y n s k i e g o przedstawia zatrzymane, choć w rzeczywistości nigdy nie ustające w pracy, tętniące serce molocha – gigantyczne nowojorskie fabryki.

Instalacja T r i s t a n a W o l s k i e g o zbudowana jest z poszczególnych kart pamiętnika. Ten diariusz ma formę ogromnych girland, łańcuchów połączonych ze sobą ilustracji – wydarzeń. Linearne rysunki zawierają spostrzeżenia ujęte jak gdyby z perspektywy dziecka z pewną dozą naiwności, czy lepiej nieskazitelności w postrzeganiu świata. W tej formie, poniekąd art-naif, znajdują się niezwykle celne, bystre i humorystyczne obserwacje komentujące życie w Nowym Jorku.

Malarstwo S t a n i s ł a w a M ł o d o ż e ń c a jest jak dźwięki nowego Nowego Jorku. Każdy pochodzi z innego źródła, z innej przyczyny i każdy podąża we własnym celu. Jednak wielokierunkowość, pozorny brak koordynacji, chaos układają się w powtarzające się rytmy, którymi rozbrzmiewa Nowy Jork.
Obrazy A n d r z e j a D u d z i ń s k i e g o są kontynuacją stałego motywu w malarstwie tego artysty Dudi – ptaka.


Malarstwo J o a n n y S ta ń k o w dialogu z dopełniającą je instalacją jest oazą spokoju i ciszy, co dla tej artystki jest wkroczeniem w nową fazę twórczości. Płaskie figury kobiet wyabstrahowanych z tła są jakby rzucone na pojedyncze przedmioty – symbole. Czyste kolory pasteli mają swoje echo w barwach naniesionych na słupy.

Panele fotograficzne kolorowe i czarno-białe oraz projekcja video M a y i K o y o są zapisem działań związanych z ogniem. To twórczość wypływa z wiecznego źródła filozofii mistycznej, której esencję stanowią cztery elementy – żywioły. One, stanowiąc pierwotną substancję budują cały świat postrzegalny i są źródłem wszystkich innych fenomenów. Dla artystki ogień jest znakiem czasu.

„Rachel’s Quest” to pięćdziesięcio-dwu minutowy film dokumentalny P a w ł a K u c z y ń s k i e g o. Stanowi nie tylko niezwykły portret znanej artystki performance, ale jest też dogłębnym studium twórczości i procesu artystycznego.




  _________________________________________________________________