Krzysztof Tomalski - Akwarele - Galeria RAVEN

W galerii Raven oglądać możemy cykl akwareli Krzysztofa Tomalskiego. Warto zwróci uwagę na samą technikę. Akwarela, często pomijana i niedoceniana, jest, podobnie jak grafika, jedną z najtrudniejszych technik. Może właśnie dlatego tak często graficy parają się też akwarelą. Szybkość decyzji, precyzja i cierpliwość, pewna ręka – to cechy towarzyszące artystom pracującym w obu technikach. 

Akwarele Tomalskiego cechuje na pierwszy rzut oka pewna powtarzalność. Monochromatyczne plamy kształtów, utrzymane w zielonkawych i błękitnych szarościach, układają się w czytelne formy ujęte w wielu sekwencjach ułożenia, czy ruchu. Szkice torsu, Zosia, Na podobieństwo I – to niektóre przykłady. Jak pisze Bożena Fortuna-Skibińska w katalogu wystawy, torsy „wyrażają swoisty etos pracy ludzkiej, nie tyle artystycznej, co tej ciężkiej, fizycznej w kamieniołomie, kopalni, czy na roli. Olbrzymie czarne torsy – megality, megality może bryły węgla czy soli zawieszone w przestrzeni, zmuszają nas do zastanowienia się nad sensem ludzkich zmagań z materią i czasem. (…) pozornie abstrakcyjne formy, przypominające oderwane kawały ziemi lub meteory, dryfujące swobodnie w przestrzeni, podobne są do osamotnionych wysp porzuconych przez człowieka, ciągle niesytego nowych wrażeń, zapominającego, co dla niego jest naprawdę ważne”.

Ascetyczne w formie przedstawienia zawierają widoczną siłę. Może przez prostotę ujęcia, pewną lapidarność, bardziej zasugerowanie kształtu niż jego wyraźne pokazanie. Ten pozorny schematyzm i prostota zdają się jednak więcej mówić o istocie rzeczy niż najbardziej szczegółowe ujęcia. Synteza i zwarcie powoduje, że wiele miejsca zostawia się na poszukiwanie własnych ścieżek do danego przedstawienia i jego interpretacji. Tak właśnie jest w przypadku akwareli Tomalskiego. Torsy przypominające greckich kurosów siłą rzeczy nawiązują do starożytnej sztuki greckiej. Nie bez przyczyny. Nie jest tajemnicą, że artysta uległ fascynacji sztuką antyczną i kulturą śródziemnomorską. Fascynacje i wpływy wychodzą poza ten krąg. Mistrzowie pozostający w kręgu przyjaźni artysty (czasem już nie żyjący) i mający wpływ na jego twórczość to na pewno Jerzy Panek, Czesław Słania, Stanisław Wejman. 
Krzysztof Tomalski, metodycznie i cierpliwie doskonaląc swój warsztat, buduje świat swoich wizji. Równolegle tworzy cykle graficzne i malarskie, wzajemnie uzupełniające się. Jak mówi tekst katalogu, „w większości realizacji Tomalskiego, nawet tych o tematyce pozornie odległej, czuje się obecność ziemi nie tylko przez wyobrażenie jej elementów takich jak kamienie czy drzewa, ale przede wszystkim poprzez bezpośrednie odniesienie do pejzażu”.
Wystawa akwareli jest pierwszą od 15 lat wystawą Krzysztofa Tomalskiego w Krakowie.