Koji Kamoji - Obrazy pruszkowskie
Koji Kamoji niezależnie od artystycznych inspiracji podąża indywidualną drogą własnych wyborów estetycznych oraz określoną koncepcją dzieła. Wystawa w Galerii Foksal prezentuje Obrazy pruszkowskie powstałe w latach 60.
Są to realizacje młodego wówczas artysty, dla którego praca twórcza była oderwaniem od doświadczenia trudnej rzeczywistości. Artysta wypowiadając się poprzez obraz wykracza poza dwuwymiarową płaszczyznę ku przestrzeni. Kamoji wprowadza odpowiedni porządek, z ogromną dbałością wybiera materiał, z którego tworzy lapidarne, syntetyczne w formie kompozycje. Realizuje naścienne reliefy oparte na prostych geometrycznych układach, a ich wizualne dopełnienie, rekonstrukcję w przestrzeni odnajdujemy w umiejscowionej centralnie, na podłodze, rzeźbie zatytułowanej Tęcza (1967). W eksponowanych wewnątrz sali wystawienniczej pracach artysta stopniowo redukuje lica obrazów poprzez wydrążanie, powielanie i zwiększanie otworów o homeomorficznych kształtach. W efekcie uzyskuje obrazy-reliefy ze zróżnicowanym natężeniem fakturowym, z ograniczoną kolorystyką do czerni i bieli.
W twórczości Koji Kamoji tkwi siła oraz ukonstytuowana racja bytu dzieła, w którym przenikają się czynniki duchowe, metafizyczne z mocną, solidną konstrukcją. W pozornym dążeniu do przezroczystości artysta odkrywa nowe obszary widzenia.
Powrót
Są to realizacje młodego wówczas artysty, dla którego praca twórcza była oderwaniem od doświadczenia trudnej rzeczywistości. Artysta wypowiadając się poprzez obraz wykracza poza dwuwymiarową płaszczyznę ku przestrzeni. Kamoji wprowadza odpowiedni porządek, z ogromną dbałością wybiera materiał, z którego tworzy lapidarne, syntetyczne w formie kompozycje. Realizuje naścienne reliefy oparte na prostych geometrycznych układach, a ich wizualne dopełnienie, rekonstrukcję w przestrzeni odnajdujemy w umiejscowionej centralnie, na podłodze, rzeźbie zatytułowanej Tęcza (1967). W eksponowanych wewnątrz sali wystawienniczej pracach artysta stopniowo redukuje lica obrazów poprzez wydrążanie, powielanie i zwiększanie otworów o homeomorficznych kształtach. W efekcie uzyskuje obrazy-reliefy ze zróżnicowanym natężeniem fakturowym, z ograniczoną kolorystyką do czerni i bieli.
W twórczości Koji Kamoji tkwi siła oraz ukonstytuowana racja bytu dzieła, w którym przenikają się czynniki duchowe, metafizyczne z mocną, solidną konstrukcją. W pozornym dążeniu do przezroczystości artysta odkrywa nowe obszary widzenia.
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
