Jan Tarasin - Istotność rzeczy

Wernisaż: 2013-09-11 18:00:00

Poprzez dobór prac pokazywanych na wystawie - swoisty melanż malarstwa olejnego i prac na papierze, w tym grafik, rysunków, pasteli, gwaszy, akwareli oraz fotografii - powstał intensywny komunikat wizualny, pozwalający poznać kwestie, które drążył Tarasin, i zjawiska, które go inspirowały. Prace te w większości pokazywane są premierowo.
Wystawa już w tytule sugeruje próbę przybliżenia istoty tej twórczości i odpowiedź na pytanie W czym rzecz?. Notabene właśnie "rzecz" (tu zamiennie: przedmiot, przedmiot-embrion, znak, forma kodująca istotę rzeczy…) stanowi podstawę konstrukcji świata, jaką maluje Tarasin. Wskazuje owa "rzecz" na nieustanny balans między rzeczywistością, naturą, doświadczeniem a wizją artystyczną. Na obrazach obserwujemy natrętne uprzedmiotawianie się odrealnionych form i percepcyjne gry z ich komunikatywnością. Jesteśmy zaproszeni do nadawania im własnych znaczeń.
Wystawa potwierdza tezę Jana Tarasina, że "za pomocą malarstwa chcemy coś poznać, zrozumieć".

Fotorelacja

Galeria prac

Powrót

Galeria Bardzo Biała
Wspólna 61 107 00-687 Warszawa
tel: 22 251 49 51, 511 227 777

office@bardzobiala.eu
bardzobiala.eu

Godziny otwarcia:
pon. – pt. 10:00 - 18:00

Indeks artysty

Jan TARASIN

Urodził się w Kaliszu. W latach 1946-1951 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowniach profesorów: Zbigniewa Radnickiego, Zbigniewa Pronaszki i Wacława Taranczewskiego, grafikę u profesorów Andrzeja Jurkiewicza i Konrada Strzednickiego. Jako student zadebiutował na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w 1948. W połowie lat 50-tych stworzył cykl litografii Nowa Huta i jej mieszkańcy, w którym przeciwstawił się oficjalnemu optymizmowi. Po 1956 r maluje obrazy niefiguratywne. Przestrzeń obrazu wypełniają wyodrębnione elementy - "przedmioty" umieszczane na płaszczyźnie lub w aluzyjnej przestrzeni. Zasadę tę utrzymuje w swojej twórczości. Zmieniają się tylko sposoby opracowania "przedmiotów". Od lat 70. "przedmioty" zmieniają się w ciemne znaki - quasi kaligrafię - na jasnym tle. W latach 90. artysta przywrócił swoim pracom kolor, dotyczy to tak znaków jak i tła.
Od 1964 roku prowadził działalność pedagogiczną, początkowo na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, później (od 1974 roku) na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie w latach 1987-1991 pełnił funkcję rektora. Od 1962 r. był członkiem Stowarzyszenia Artystycznego "Grupa Krakowska". Laureat wielu prestiżowych nagród, wyróżnień polskich i zagranicznych, m.in.: Nagrody Yomiuri na III Międzynarodowej Wystawie Młodych Plastyków w Tokio (1964); Nagrody Działu Polskiego na V Biennale di San Marino (1965); Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida za najlepszą wystawę w 1975 r. (1976); Nagrody im. Jana Cybisa (1984).

Patroni medialni: