Jan Dobkowski - Titanic
Wernisaż: 2008-06-11 18:00:00
W galerii aTak zaprezentowany został najnowszy cykl malarski Jana Dobkowskiego Titanic, powstały w latach 2006-2008. Wystawie towarzyszy katalog z tekstem prof. Waldemara Baraniewskiego, który stanowi podbudowę teoretyczną oraz komentarz wprowadzający widza w kontekst dzieł.
Twórczość Jana Dobkowskiego różnorodna w obszarze podejmowanych treści przekazu i refleksji oraz w poszukiwaniach zagadnień formy i koloru, pozostaje zdefiniowana przez specyficzny język wypowiedzi – linię, którą sam artysta określił śladem myśli. Linearyzm wynikający z obranej przez artystę koncepcji obrazu widoczny jest w osiemnastu, wielkoformatowych płótnach cyklu inspirowanego filmem dokumentalnym, ukazującym wnętrze wraku. Historycznym odniesieniem była katastrofa Titanica, klęska potężnego okrętu, doskonałego wytworu techniki, który uległ naturalnemu żywiołowi. W podwodnej otchłani jego ogrom został zdeprecjonowany, z upływem czasu ślad jego istnienia ulega zatarciu. W zrealizowanym filmie-dokumencie wykorzystano możliwość bliskości ze światem podwodnym oraz relację z nowoczesnością poprzez zdalnie kierowaną kamerę. Dobkowski kadry filmowe przetransponował we własną wizję, indywidualny odbiór w obrazie malarskim. Płótna cechuje wewnętrzna spójność, ciemne, monochromatyczne powierzchnie kompozycji artysta rozstrzyga strukturą precyzyjnie kładzionych linii oraz jednakowo wyciszonych tonalnie, ledwie zaznaczonych amorficznych kształtów, niemal na granicy niewidzialności.
Powrót
Twórczość Jana Dobkowskiego różnorodna w obszarze podejmowanych treści przekazu i refleksji oraz w poszukiwaniach zagadnień formy i koloru, pozostaje zdefiniowana przez specyficzny język wypowiedzi – linię, którą sam artysta określił śladem myśli. Linearyzm wynikający z obranej przez artystę koncepcji obrazu widoczny jest w osiemnastu, wielkoformatowych płótnach cyklu inspirowanego filmem dokumentalnym, ukazującym wnętrze wraku. Historycznym odniesieniem była katastrofa Titanica, klęska potężnego okrętu, doskonałego wytworu techniki, który uległ naturalnemu żywiołowi. W podwodnej otchłani jego ogrom został zdeprecjonowany, z upływem czasu ślad jego istnienia ulega zatarciu. W zrealizowanym filmie-dokumencie wykorzystano możliwość bliskości ze światem podwodnym oraz relację z nowoczesnością poprzez zdalnie kierowaną kamerę. Dobkowski kadry filmowe przetransponował we własną wizję, indywidualny odbiór w obrazie malarskim. Płótna cechuje wewnętrzna spójność, ciemne, monochromatyczne powierzchnie kompozycji artysta rozstrzyga strukturą precyzyjnie kładzionych linii oraz jednakowo wyciszonych tonalnie, ledwie zaznaczonych amorficznych kształtów, niemal na granicy niewidzialności.
Powrót
