Jacek Caputa - Ślady na Ziemi - malarstwo

W oryginalnym pomieszczeniu Galerii Wodozbiór w Łazienkach Królewskich można oglądać wystawę prezentującą obrazy Jacka Caputy powstałe w ciągu ostatnich dwóch lat. „Ślady na Ziemi” to cykl obrazów pełnych subtelnej wrażliwości i filozoficznego znaczenia. 
Stłoczone blisko siebie obrazy, rozwieszone w okręgu po dwóch stronach tworzą tunel, którym widz okrąża pomieszczenie. W półmroku, w tej gęstej atmosferze siła ich oddziaływania jest zwielokrotniona. Powtarzające się motywy tworzą wirujący rytm, raz po raz zakłócany, niezgodny, czasem, zbyt gęsty, czasem zbyt rozrzedzony, jakby spowolniony. 
Kolorystyka obrazów jako pierwsza przenika widza: intensywne karminy, bordo, czerwienie, żółcienie, a obok zimne zielenie i błękity podkreślane czernią.
Każdy obraz ma swoją specyficzną kompozycję, która odtwarza figurę będącą mistycznym symbolem. Przedstawione na płótnach schematyczne postacie ludzkie tworzą ciągi zlewające się w przecinające się linie. Odpowiednio ułożone stają się prostymi symbolami, takimi jak te wykorzystywane przez ludy pierwotne, szamanów, archaicznych mistyków i średniowiecznych malarzy ikon, odsyłające do Kosmosu i opisujące miejsce człowieka na Ziemi. Każdy obraz jest kodem. Jest też wyznaniem o samotności i pytaniem o sens ludzkich poczynań. 
Obrazy Caputy odzwierciedlają proces nie tylko twórczy, lecz egzystencjalne borykanie się człowieka z wszechpotężnym losem. Twórczość tego artysty ma naturę zapytań filozoficznych i religijnych. 
Na wielu obrazach pojawiają się elementy niejednorodne: deski, sznurek, juta. Strukturalność i collage nie są cechami tylko stylu, lecz symbolizują nieuporządkowanie i przypadkowość świata, który jest harmonizowany poprzez zastosowanie magicznych symboli. Dlatego to, co przedstawione na wystawie znajduje się w stanie dynamicznej równowagi: chaos i porządek ścierają się, a w sercu tej burzy żyje człowiek.