Gregor Podgorski - fotografia - Traffic Galeria

Od 30 listopada przez dwa tygodnie w Galerii Sztuki Traffic można oglądać wystawę fotografii Gregora Podgorskiego.  Wystawa składa się z pięciuset czarno-białych fotografii - wszystkich które tworzą wydany właśnie album Podgorskiego pt. "C'est la vie". 

Gregor Podgorski jako fotograf jest postacią niezwykłą. Traktuje swoje rzemiosło jako narzędzie badawcze. Używa go, by zbliżyć się do najgłębszych warstw życia ludzkiego. Jego fotografie to kolorowe lub czarno-białe przedstawienia nagiego ciała ludzkiego w pozach najczęściej inscenizowanych. Podgorski wierzy, że właśnie poprzez akt, obnażenie ciała, tego co jednocześnie najbardziej intymne i najbardziej wystawione na pokaz, można uchwycić prawdziwość danego człowieka. Fotografowanych ludzi stawia zawsze wobec bardzo delikatnego, osobistego, emocjonalnego zagadnienia. Jego pierwszy cykl "badań fotograficznych" czy też "badań nad duszą ludzką przy użyciu metody fotografii", który powstawał w latach 1995 - 98 był zatytułowany "Pieta". Do fotografii pozowały zawsze dwie osoby - kobieta i mężczyzna, którzy w sposób nieodzowny, wynikający z naszej tradycji zmuszeni byli przeżyć doświadczenie najgłębszej miłości matczynej, cierpienia, umierania i bezwarunkowej pokory. Zdjęcia pokazują reakcje fotografowanych ludzi w zetknięciu z tym tematem: niektórzy oddają się tym uczuciom, oddają szacunek tradycji, inni przyjmują postawę prześmiewczą. Podgorski to dokumentuje. 

W swoim drugim cyklu, obecnie prezentowanym, "C'est la vie" Podgorski postawił swoich modeli przed znacznie szerszym i pewnie boleśniejszym problemem - życiem, moim własnym życie, takim jakie ono jest. Obnażenie ciała jest czasami bezkompromisowe, czasami brutalne lub wulgarne, czasami piękne i pełne delikatności, akceptacji, miłości. Pod każdą fotografią zamieszczony jest tekst napisany przez osobę ukazaną na zdjęciu. Jest to jej werbalna odpowiedź na pytanie zadane przez Podgorskiego: "jakie jest Twoje życie? jaka jesteś? jaki jesteś?". Sam Podgorski odpowiada obrazem. Wystawa zawiera bardzo wiele emocji. Jest to przypadek, gdy sztuka w sposób bezpośredni dotyka życia ludzkiego, a przebywanie na niej jest niczym obcowanie z prawdziwymi ludźmi.