Festiwal Pole Widzenia 2
Druga edycja festiwalu Pole Widzenia poświęcona była twórczym poszukiwaniom nowej formuły dla sztuki animacji, zarówno w zakresie rozwiązań formalnych, jak i sposobu prezentacji.
W odróżnieniu od ubiegłorocznej odsłony festiwalu, która miała miejsce w otwartej przestrzeni miejskiej, w kontekście historycznej struktury toruńskiej Starówki, codziennego rytmu życia jej mieszkańców oraz turystycznego chaosu, w tym roku scenerią działań festiwalowych była architektura Centrum Sztuki Współczesnej.
Festiwal Pole Widzenia jest jednym z najważniejszych wydarzeń promujących polską sztukę animacji i nowych mediów w Polsce. Twórczość artystów biorących udział w festiwalu prezentowana była w Kinie Centrum, w przestrzeni parteru CSW oraz na tarasie widokowym na dachu budynku.
Artyści:
Zbigniew Rybczyński
Ur. 1949 w Łodzi. Jest reżyserem filmów eksperymentalnych, operatorem i wykładowcą. Po ukończeniu liceum plastycznego w Warszawie pracował w Studiu Miniatur Filmowych. W 1969 r. podjął studia w PWSFTviT w Łodzi, gdzie uczestniczył w działaniach Warsztatu Formy Filmowej. Wszystkie swoje najważniejsze filmy, łącznie z Tangiem, za które jako pierwszy polski twórca otrzymał Oscara (1983), zrealizował w SE-MA-FORze w Łodzi. Po przeniesieniu się do Stanów Zjednoczonych tworzył prace techniką wideo oraz High Definition.
Niezwykłą popularność i przydomek Big Zbig zdobył jako autor wideoklipów do muzyki m.in. Simple Minds, Micka Jaggera czy Johna Lennona, oraz innowacyjnych i urzekających wirtuozerią filmów Steps (1986), Czwarty wymiar (1988) i Orkiestra (1990), które przyniosły mu wielkie uznanie światowej krytyki i publiczności. Od 1987 r. do 1994 roku prowadził własne studio, które wyposażył w najnowocześniejszą wówczas aparaturę HDTV. Oprócz Oscara, Zbigniew Rybczyński ma na swoim koncie liczne wyróżnienia i nagrody, m.in. nagrodę Emmy, The Golden Gate Award na Festiwalu Filmowym w San Francisco, nagrody Electronic Cinema Festival w Tokio i w Montreaux, MTV, American Video Awards, Monitor Awards czy the Billboard Music Video Award. Za Orkiestrę otrzymał nagrodę Prix Italia przyznawaną produkcjom telewizyjnym za najwyższe wartości artystyczne.
Pracował na wielu uczelniach: PWSFTviT w Łodzi, Columbia University w Nowym Yorku, Akademii Sztuki Medialnej (KHM) w Kolonii, obecnie jest profesorem na Yoshiba University of Art and Design w Tokio.
Jednocześnie artysta prowadził badania nad obrazem i efektami specjalnymi, które doprowadziły go do własnych rozwiązań w sferze obrazu elektronicznego, zastosowanych w przemyśle filmowym i telewizyjnym, przynosząc autorowi amerykańskie patenty techniczne.
Rybczyński w roku 2008 otrzymał od Ministra Kultury medal Gloria Artis; Łódzka Szkoła Filmowa przyznała mu tytuł doktora Honoris Causa, otrzymał również przyznawaną przez kolegium artystów prestiżową nagrodę im. Katarzyny Kobro.
Jarosław Kapuściński
Studiował grę na fortepianie u Jana Ekiera, Bronisławy Kawalli i Szabolcsa Esztényi'ego (dyplom w 1987) oraz kompozycję pod kierunkiem Włodzimierza Kotońskiego (dyplom w 1991) w Akademii Muzycznej w Warszawie. W tym czasie aktywnie działał jako pianista specjalizujący się w wykonywaniu muzyki współczesnej. W 1988 przebywał na półrocznym stypendium w Banff Center School of Fine Arts w Kanadzie, gdzie zaczął zajmować się sztuką wideo i animacją komputerową. W latach 1989-91 przebywał w Paryżu i współpracował z Institut National de l'Audiovisuel i Groupes de Recherches Musicales. W 1992 otrzymał stypendium Witolda Lutosławskiego, w ramach którego wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Kontynuował studia na wydziale muzyki University of California w San Diego u Millera Puckette'a, Joji Yuasa, Briana Ferneyhougha, Rogera Reynoldsa i Randa Steigera. Tam też w 1997 otrzymał tytuł doktora. W latach 1993-99 był współpracownikiem Center for Research in Computing and the Arts w San Diego. W latach 1999-2000 był artystą-rezydentem w Zentrum für Kunst und Medientechnologie w Karlsruhe. W 2000 otrzymał grant Canada Council for the Arts na pobyt twórczy i naukowy na Uniwersytecie McGill w Montrealu.
Jarosław Kapuściński zajmuje się tworzeniem utworów audiowizualnych. Były one prezentowane na wielu festiwalach muzycznych, festiwalach wideo i filmów animowanych w Europie, Azji i obu Amerykach, m.in. podczas Dni Muzyki w Lerchenborgu, De Ijsbreker w Amsterdamie, Musik der Jahrhunderte w Stuttgarcie, International Computer Music Conference w Tesalonikach, Tokyo Video Festival, VideoFest Berlin, FIPA Cannes, Animated Film Festival w Annecy, WRO Media Art Biennale oraz w takich miejscach, jak National Art Centre w Ottawie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Nowym Jorku, Muzeum Sztuki Współczesnej (Palais de Tokyo) w Paryżu, Zentrum für Kunst und Medientechnologie w Karlsruhe, Muzeum Królowej Sofii w Madrycie, Muzeum Mondriaanhuis w Amersfoort, Muzeum Sztuki Współczesnej w Montrealu i Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie. Jego realizacje audiowizualne emitowane były przez rozgłośnie telewizyjne w Polsce, we Francji, w Belgii i Niemczech.
Jarosław Kapuściński Jest laureatem nagród na Festiwalu Filmów o Sztuce UNESCO w Paryżu (1992), Festiwalu Sztuki Wideo w Locarno (1992 i 1993), Festiwalu Wideo i Sztuki Elektronicznej w Montrealu (1993) oraz International Festival of New Cinema and New Media w Montrealu (2000).
Jako wykładowca był gościem wielu uniwersytetów, w tym Konserwatorium Królewskiego w Hadze, Narodowego Uniwersytetu Sztuk Pięknych i Muzyki w Tokio, Katolickiego Uniwersytetu w Porto, Uniwersytetu McGill w Montrealu oraz University of Southern California w Los Angeles. Obecnie wykłada w Konserwatorium Muzycznym University of the Pacific w Stockton w Kalifornii.
Dawid Marcinkowski
Artysta hipermedialny, art director, reżyser. Jako twórca wideoklipów został nagrodzony za debiut reżyserski na YACH FILM FESTIVAL 1999 i nominowany w kategorii 'Reżyseria' na YACH FILM FESTIVAL 2001. W 2002 i 2003 został laureatem Cyberkreatury i Złotych Orłów za projekt Nokia Naznaczeni.
Dawid Marcinkowski jest autorem pierwszego polskiego wideoklipu interaktywnego (Webeo) – Smolik Attitude. W 2003 i 2004 roku był finalistą festiwalu OFFF/Experimental Audio Unusual Video w Hiszpanii, a w 2005 r. był finalistą SENEF - Seoul Net & Film Festival w Seulu, Electrofringe w Australii oraz konkursu Thingstar - Philips Film Festival 05.
Jego projekt Someday on the Misty Island ( www.mistyisland.tv ), zrealizowany we współpracy z Małgorzatą Walewską, został uznany za najlepszą europejską realizację internetową 2004 na Festiwalu EUROPRIX TOP TALENT w Wiedniu.
Reżyser pierwszego polskiego, sieciowego filmu interaktywnego SUFFERROSA.
Wojtek Bąkowski
Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. W 2005 r. uzyskał dyplom w zakresie audioperformance w pracowni prof. Leszka Knaflewskiego oraz w zakresie animacji w pracowni prof. Hieronima Neumana. W 2004 r. założył grupę muzyczną „Kot”, dla której pisze wszystkie teksty oraz komponuje muzykę.
Cechą charakterystyczną rysunków i filmów Wojtka Bąkowskiego jest celowe ubóstwo środków wyrazu. Rysunki wykonuje przeważnie długopisem na taśmie filmowej. Towarzyszą im odręczne, lapidarne komentarze, opisujące prozę życia mieszkańców osiedla mieszkaniowego. W pracach Bąkowskiego widać fascynację banalnymi faktami i przedmiotami, a także miejskim „penerstwem” (od którego wzięła nazwę jegoj grupa artystyczna), w czym zdradza podobieństwo do twórczości Mirona Białoszewskiego.
Zespół Kot, którego Wojtek Bąkowski jest założycielem, liderem i wokalistą, prezentuje muzykę alternatywną, połączoną z poezją i audioperformance. Cechą charakterystyczną zespołu jest posługiwanie się magnetofonami kasetowymi, których muzycy używają jak instrumentów. Rytmiczna melorecytacja wokalisty do akompaniamentu magnetofonów pozwala zaklasyfikować ten rodzaj muzyki do postrapu.
Aleksander Janicki
Ur. w 1963 w Krakowie. Jest twórcą licznych instalacji multimedialnych (inter i semi – aktywnych), prezentowanych w przestrzeni publicznej (Projekcje - Siedzący, Non Stop, Gimnastyk, Przyst@nek, Identity). Jest autorem artystycznych akcji i działań parateatralnych w Polsce i za granicą np. Visitor z serii Re-Produkcje, prezentowana niezależnie w Muenster, Kassel, Wenecji oraz na Art Forum w Berlinie, Krakowie, Warszawie, Frankfurcie nad Menem, St. Petersburgu i w Norymberdze. Jego wystawa TRANSmisje była pierwszą wystawą symultaniczną (ekspozycja w trzech miejscach ekspozycyjnych: w CSiTJ Manghha - oddziale Muzeum Narodowego w Krakowie, Starmach Gallery i Galerii Zderzak). Jego semi-aktywna instalacja Echo prezentowana była w Pawilonie Polskim podczas EXPO 2005 w Japonii
W ramach Międzynarodowego Festiwalu Mediów WRO oraz Międzynarodowego Festiwalu Sztuka Ulicy w Warszawie zrealizował multimedialne akcje: Przyst@nek - Tram Stop, Bus Stop. Na zaproszenie Andrzeja Wajdy zaprojektował multimedialną wystawę dotyczącą historii PRL - SocLand w Nowej Hucie (2001) oraz wystawę z okazji wizyty Cesarza Japonii w Krakowie - Hiroshige multimedialnie (2002).
Brał udział w międzynarodowych prezentacjach sztuki polskiej między innymi: Young Art from Kraków - Museum Junge Kunst (Frankfurt Am Oder 2000), Visual art - simple life - video and media art from Poland (Oldenburg 2000), Dni Polski w Austrii (Wiedeń 2003), Blaue Nacht w Niemczech (Norymberga 2004) , Nowa Polska (Une saison Polonaise en France 2004)., EXPO (Japonia 2005), Odyssey Media Art And Performance Festival (Bałakława, Ukrainia 2006).
Jest twórcą instalacji multimedialnych i obrazów do muzyki współczesnej takich kompozytorów jak np.: Krzysztof Knittel, Hanna Kulenty, Tadeusz Wielecki, które prezentowane były na Festiwalu Musica Polonica Nova (2007,2008) oraz podczas Warszawskiej Jesieni (2008).
Powrót
W odróżnieniu od ubiegłorocznej odsłony festiwalu, która miała miejsce w otwartej przestrzeni miejskiej, w kontekście historycznej struktury toruńskiej Starówki, codziennego rytmu życia jej mieszkańców oraz turystycznego chaosu, w tym roku scenerią działań festiwalowych była architektura Centrum Sztuki Współczesnej.
Festiwal Pole Widzenia jest jednym z najważniejszych wydarzeń promujących polską sztukę animacji i nowych mediów w Polsce. Twórczość artystów biorących udział w festiwalu prezentowana była w Kinie Centrum, w przestrzeni parteru CSW oraz na tarasie widokowym na dachu budynku.
Artyści:
Zbigniew Rybczyński
Ur. 1949 w Łodzi. Jest reżyserem filmów eksperymentalnych, operatorem i wykładowcą. Po ukończeniu liceum plastycznego w Warszawie pracował w Studiu Miniatur Filmowych. W 1969 r. podjął studia w PWSFTviT w Łodzi, gdzie uczestniczył w działaniach Warsztatu Formy Filmowej. Wszystkie swoje najważniejsze filmy, łącznie z Tangiem, za które jako pierwszy polski twórca otrzymał Oscara (1983), zrealizował w SE-MA-FORze w Łodzi. Po przeniesieniu się do Stanów Zjednoczonych tworzył prace techniką wideo oraz High Definition.
Niezwykłą popularność i przydomek Big Zbig zdobył jako autor wideoklipów do muzyki m.in. Simple Minds, Micka Jaggera czy Johna Lennona, oraz innowacyjnych i urzekających wirtuozerią filmów Steps (1986), Czwarty wymiar (1988) i Orkiestra (1990), które przyniosły mu wielkie uznanie światowej krytyki i publiczności. Od 1987 r. do 1994 roku prowadził własne studio, które wyposażył w najnowocześniejszą wówczas aparaturę HDTV. Oprócz Oscara, Zbigniew Rybczyński ma na swoim koncie liczne wyróżnienia i nagrody, m.in. nagrodę Emmy, The Golden Gate Award na Festiwalu Filmowym w San Francisco, nagrody Electronic Cinema Festival w Tokio i w Montreaux, MTV, American Video Awards, Monitor Awards czy the Billboard Music Video Award. Za Orkiestrę otrzymał nagrodę Prix Italia przyznawaną produkcjom telewizyjnym za najwyższe wartości artystyczne.
Pracował na wielu uczelniach: PWSFTviT w Łodzi, Columbia University w Nowym Yorku, Akademii Sztuki Medialnej (KHM) w Kolonii, obecnie jest profesorem na Yoshiba University of Art and Design w Tokio.
Jednocześnie artysta prowadził badania nad obrazem i efektami specjalnymi, które doprowadziły go do własnych rozwiązań w sferze obrazu elektronicznego, zastosowanych w przemyśle filmowym i telewizyjnym, przynosząc autorowi amerykańskie patenty techniczne.
Rybczyński w roku 2008 otrzymał od Ministra Kultury medal Gloria Artis; Łódzka Szkoła Filmowa przyznała mu tytuł doktora Honoris Causa, otrzymał również przyznawaną przez kolegium artystów prestiżową nagrodę im. Katarzyny Kobro.
Jarosław Kapuściński
Studiował grę na fortepianie u Jana Ekiera, Bronisławy Kawalli i Szabolcsa Esztényi'ego (dyplom w 1987) oraz kompozycję pod kierunkiem Włodzimierza Kotońskiego (dyplom w 1991) w Akademii Muzycznej w Warszawie. W tym czasie aktywnie działał jako pianista specjalizujący się w wykonywaniu muzyki współczesnej. W 1988 przebywał na półrocznym stypendium w Banff Center School of Fine Arts w Kanadzie, gdzie zaczął zajmować się sztuką wideo i animacją komputerową. W latach 1989-91 przebywał w Paryżu i współpracował z Institut National de l'Audiovisuel i Groupes de Recherches Musicales. W 1992 otrzymał stypendium Witolda Lutosławskiego, w ramach którego wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Kontynuował studia na wydziale muzyki University of California w San Diego u Millera Puckette'a, Joji Yuasa, Briana Ferneyhougha, Rogera Reynoldsa i Randa Steigera. Tam też w 1997 otrzymał tytuł doktora. W latach 1993-99 był współpracownikiem Center for Research in Computing and the Arts w San Diego. W latach 1999-2000 był artystą-rezydentem w Zentrum für Kunst und Medientechnologie w Karlsruhe. W 2000 otrzymał grant Canada Council for the Arts na pobyt twórczy i naukowy na Uniwersytecie McGill w Montrealu.
Jarosław Kapuściński zajmuje się tworzeniem utworów audiowizualnych. Były one prezentowane na wielu festiwalach muzycznych, festiwalach wideo i filmów animowanych w Europie, Azji i obu Amerykach, m.in. podczas Dni Muzyki w Lerchenborgu, De Ijsbreker w Amsterdamie, Musik der Jahrhunderte w Stuttgarcie, International Computer Music Conference w Tesalonikach, Tokyo Video Festival, VideoFest Berlin, FIPA Cannes, Animated Film Festival w Annecy, WRO Media Art Biennale oraz w takich miejscach, jak National Art Centre w Ottawie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Nowym Jorku, Muzeum Sztuki Współczesnej (Palais de Tokyo) w Paryżu, Zentrum für Kunst und Medientechnologie w Karlsruhe, Muzeum Królowej Sofii w Madrycie, Muzeum Mondriaanhuis w Amersfoort, Muzeum Sztuki Współczesnej w Montrealu i Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie. Jego realizacje audiowizualne emitowane były przez rozgłośnie telewizyjne w Polsce, we Francji, w Belgii i Niemczech.
Jarosław Kapuściński Jest laureatem nagród na Festiwalu Filmów o Sztuce UNESCO w Paryżu (1992), Festiwalu Sztuki Wideo w Locarno (1992 i 1993), Festiwalu Wideo i Sztuki Elektronicznej w Montrealu (1993) oraz International Festival of New Cinema and New Media w Montrealu (2000).
Jako wykładowca był gościem wielu uniwersytetów, w tym Konserwatorium Królewskiego w Hadze, Narodowego Uniwersytetu Sztuk Pięknych i Muzyki w Tokio, Katolickiego Uniwersytetu w Porto, Uniwersytetu McGill w Montrealu oraz University of Southern California w Los Angeles. Obecnie wykłada w Konserwatorium Muzycznym University of the Pacific w Stockton w Kalifornii.
Dawid Marcinkowski
Artysta hipermedialny, art director, reżyser. Jako twórca wideoklipów został nagrodzony za debiut reżyserski na YACH FILM FESTIVAL 1999 i nominowany w kategorii 'Reżyseria' na YACH FILM FESTIVAL 2001. W 2002 i 2003 został laureatem Cyberkreatury i Złotych Orłów za projekt Nokia Naznaczeni.
Dawid Marcinkowski jest autorem pierwszego polskiego wideoklipu interaktywnego (Webeo) – Smolik Attitude. W 2003 i 2004 roku był finalistą festiwalu OFFF/Experimental Audio Unusual Video w Hiszpanii, a w 2005 r. był finalistą SENEF - Seoul Net & Film Festival w Seulu, Electrofringe w Australii oraz konkursu Thingstar - Philips Film Festival 05.
Jego projekt Someday on the Misty Island ( www.mistyisland.tv ), zrealizowany we współpracy z Małgorzatą Walewską, został uznany za najlepszą europejską realizację internetową 2004 na Festiwalu EUROPRIX TOP TALENT w Wiedniu.
Reżyser pierwszego polskiego, sieciowego filmu interaktywnego SUFFERROSA.
Wojtek Bąkowski
Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. W 2005 r. uzyskał dyplom w zakresie audioperformance w pracowni prof. Leszka Knaflewskiego oraz w zakresie animacji w pracowni prof. Hieronima Neumana. W 2004 r. założył grupę muzyczną „Kot”, dla której pisze wszystkie teksty oraz komponuje muzykę.
Cechą charakterystyczną rysunków i filmów Wojtka Bąkowskiego jest celowe ubóstwo środków wyrazu. Rysunki wykonuje przeważnie długopisem na taśmie filmowej. Towarzyszą im odręczne, lapidarne komentarze, opisujące prozę życia mieszkańców osiedla mieszkaniowego. W pracach Bąkowskiego widać fascynację banalnymi faktami i przedmiotami, a także miejskim „penerstwem” (od którego wzięła nazwę jegoj grupa artystyczna), w czym zdradza podobieństwo do twórczości Mirona Białoszewskiego.
Zespół Kot, którego Wojtek Bąkowski jest założycielem, liderem i wokalistą, prezentuje muzykę alternatywną, połączoną z poezją i audioperformance. Cechą charakterystyczną zespołu jest posługiwanie się magnetofonami kasetowymi, których muzycy używają jak instrumentów. Rytmiczna melorecytacja wokalisty do akompaniamentu magnetofonów pozwala zaklasyfikować ten rodzaj muzyki do postrapu.
Aleksander Janicki
Ur. w 1963 w Krakowie. Jest twórcą licznych instalacji multimedialnych (inter i semi – aktywnych), prezentowanych w przestrzeni publicznej (Projekcje - Siedzący, Non Stop, Gimnastyk, Przyst@nek, Identity). Jest autorem artystycznych akcji i działań parateatralnych w Polsce i za granicą np. Visitor z serii Re-Produkcje, prezentowana niezależnie w Muenster, Kassel, Wenecji oraz na Art Forum w Berlinie, Krakowie, Warszawie, Frankfurcie nad Menem, St. Petersburgu i w Norymberdze. Jego wystawa TRANSmisje była pierwszą wystawą symultaniczną (ekspozycja w trzech miejscach ekspozycyjnych: w CSiTJ Manghha - oddziale Muzeum Narodowego w Krakowie, Starmach Gallery i Galerii Zderzak). Jego semi-aktywna instalacja Echo prezentowana była w Pawilonie Polskim podczas EXPO 2005 w Japonii
W ramach Międzynarodowego Festiwalu Mediów WRO oraz Międzynarodowego Festiwalu Sztuka Ulicy w Warszawie zrealizował multimedialne akcje: Przyst@nek - Tram Stop, Bus Stop. Na zaproszenie Andrzeja Wajdy zaprojektował multimedialną wystawę dotyczącą historii PRL - SocLand w Nowej Hucie (2001) oraz wystawę z okazji wizyty Cesarza Japonii w Krakowie - Hiroshige multimedialnie (2002).
Brał udział w międzynarodowych prezentacjach sztuki polskiej między innymi: Young Art from Kraków - Museum Junge Kunst (Frankfurt Am Oder 2000), Visual art - simple life - video and media art from Poland (Oldenburg 2000), Dni Polski w Austrii (Wiedeń 2003), Blaue Nacht w Niemczech (Norymberga 2004) , Nowa Polska (Une saison Polonaise en France 2004)., EXPO (Japonia 2005), Odyssey Media Art And Performance Festival (Bałakława, Ukrainia 2006).
Jest twórcą instalacji multimedialnych i obrazów do muzyki współczesnej takich kompozytorów jak np.: Krzysztof Knittel, Hanna Kulenty, Tadeusz Wielecki, które prezentowane były na Festiwalu Musica Polonica Nova (2007,2008) oraz podczas Warszawskiej Jesieni (2008).
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
