Eliza Stokowska - wystawa w Galerii Abakus

Eliza Stokowska tworzy od pięćdziesięciu lat. Wystawa w Galerii Abakus, czynna w dniach 4 - 21 stycznia 2007 pokazuje jej dwie największe fascynacje: podróżami i kolorem. 

Prace na papierze są wyrazem miłości artystki do podróży do ciepłych krajów, szczególnie do Armenii. Armenia jest krajem, który artystka upodobała sobie, uwielbia tam jeździć oraz malować armeńskie krajobrazy. Sympatia ta jest wzajemna - na wernisażu obecny był Ambasador Armenii. Warte odnotowania jest również, że pierwsza indywidualna wystawa Elizy Stokowskiej miała miejsce w Erywaniu, stolicy Armenii, wielokrotnie przez nią uwiecznianej akwarelami. W mieście znajdują się ruiny rzymskich fortyfikacji, szesnastowiecznych umocnień tureckich oraz meczet z XVIII wieku. Wiedza o Armenii i kulturze ormiańskiej nie jest bardzo popularna w Polsce, co może dziwić, zwłaszcza, że jeden z najważniejszych epizodów historii XX wieku tego kraju opisał Stefan Żeromski w "Przedwiośniu". 24 kwietnia 1915 roku Turcy zamordowali 1,5 miliona ludności ormiańskiej ze względu na ich odrębność etniczną i religijną (Armenia była pierwszym krajem na świecie, który w 301 roku przyjął religię chrześcijańską jako narodową). To ludobójstwo jest często nazywane pierwszą eksterminacją XX wieku. 

Prace z tkaniny ukazują dziedzictwo profesora Stokowskiej - Artura Nacht-Samborskiego. Wpływ Nacht-Samborskiego i pośrednio tradycji niemieckiego ekspresjonizmu dotyczy głównie sposobu traktowania koloru. Znamienna jest gama kolorystyczna stosowana przez artystkę. Są to głównie stonowane brązy i zielenie, z dużą ilością czerni. Przemyślane użycie koloru nadaje formom miękkość oraz samo buduje układ kompozycyjny tkaniny. Tematem, po który najchętniej sięga artystka jest martwa natura, w szczególności kwiaty oraz małe zwierzęta. Znakomicie charakter tych tkanin określił Stanisław Stopczyk pisząc: "niewielkie formatem, domowe (...) tłumią na chwilę naszą nostalgię za tym, co zdawałoby się, że na zawsze już zabrał nam Czas".