Dariusz Mlącki - Nieustający zapach róż
Wernisaż: 2009-06-19 18:00:00
W Galerii Domu Artysty Plastyka można obejrzeć wystawę malarstwa Dariusza Mląckiego. Nieustający zapach róż to zbiór obrazów z ostatnich dwóch lat.
Artysta uważany jest za takiego, który od lat nie zmienia sposobu swojego malowania. Nie można się spodziewać, że Mlącki zaskoczy czymś nowym. Jednak nie o zaskoczenie widza tu chodzi. Dla artysty ważny jest warsztat, fizyczna praca i wszystko to, co się z nią łączy. Zapach farb, rozpuszczalników.
Mląckiemu nie zależy na przypodobaniu się widzowi, ale na pokazaniu, co jest istotne, czyli przede wszystkim, ważna jest forma. Artysta maluje warstwowo, grubo kładzie farbę, wykorzystuje każdą płaszczyznę, także podmalówkę. Stosuje ciężkie, ciemne kolory, szarości i brudne brązy. Czasem wykorzystuje ciepłe, cieliste barwy, które także są mięsiste i czasem przytłaczające.
Trudno określić i zamknąć malarstwo Dariusza Mląckiego w jakiejś konkretnej ramie. Oglądając obrazy z daleka, ma się wrażenie, że są to prace abstrakcyjne. Nie jest to jednak prawda, ponieważ podchodząc bliżej, pojawiają się przedmioty figuralne. Artysta lubi pracować na wielkich formatach, umieszczając na płótnach na poły abstrakcyjne przedmioty, które okazują się na przykład gigantycznymi kopertami. O co chodzi w tym procesie malowania kopert, które są otwarte, zamknięte czy zdeformowane? Być może jest to chęć zdefiniowania relacji międzyludzkich.
Wśród prac z papierowymi okręcikami, ma się wrażenie, że jest to pewnego rodzaju powrót do utraconego dzieciństwa. Ktoś, kto obejrzy kopertę w pudrowe róże, może odnieść wrażenie, że jest to infantylne malarstwo. Kwiaty prowadzą widza do innego świata, bo jak mawia sam artysta: "To, co najważniejsze, jest zawsze dobrze ukryte..."
Powrót
Artysta uważany jest za takiego, który od lat nie zmienia sposobu swojego malowania. Nie można się spodziewać, że Mlącki zaskoczy czymś nowym. Jednak nie o zaskoczenie widza tu chodzi. Dla artysty ważny jest warsztat, fizyczna praca i wszystko to, co się z nią łączy. Zapach farb, rozpuszczalników.
Mląckiemu nie zależy na przypodobaniu się widzowi, ale na pokazaniu, co jest istotne, czyli przede wszystkim, ważna jest forma. Artysta maluje warstwowo, grubo kładzie farbę, wykorzystuje każdą płaszczyznę, także podmalówkę. Stosuje ciężkie, ciemne kolory, szarości i brudne brązy. Czasem wykorzystuje ciepłe, cieliste barwy, które także są mięsiste i czasem przytłaczające.
Trudno określić i zamknąć malarstwo Dariusza Mląckiego w jakiejś konkretnej ramie. Oglądając obrazy z daleka, ma się wrażenie, że są to prace abstrakcyjne. Nie jest to jednak prawda, ponieważ podchodząc bliżej, pojawiają się przedmioty figuralne. Artysta lubi pracować na wielkich formatach, umieszczając na płótnach na poły abstrakcyjne przedmioty, które okazują się na przykład gigantycznymi kopertami. O co chodzi w tym procesie malowania kopert, które są otwarte, zamknięte czy zdeformowane? Być może jest to chęć zdefiniowania relacji międzyludzkich.
Wśród prac z papierowymi okręcikami, ma się wrażenie, że jest to pewnego rodzaju powrót do utraconego dzieciństwa. Ktoś, kto obejrzy kopertę w pudrowe róże, może odnieść wrażenie, że jest to infantylne malarstwo. Kwiaty prowadzą widza do innego świata, bo jak mawia sam artysta: "To, co najważniejsze, jest zawsze dobrze ukryte..."
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
