Choreografia ciał
Wernisaż: 2011-06-17 19:00:00
Sztuka wideo jest coraz bardziej docenianym i coraz częściej prezentowanym medium sztuki. To dobrze, bo do tej pory podchodziliśmy do niej z dystansem.
W warszawskiej Zachęcie zobaczymy prace wideo artystów z całego świata, m.in. Wojciecha Bąkowskiego, DV8 - Physical Theatre, Ayşe Erkmen, Fatboy Slim, Anety Grzeszykowskiej, Olivera Herringa, Jesper Just, Anny Molskiej, Adriana Paci, Marka Raidpere'a, A. L. Steiner + robbinschilds, Type A i Johna Wood & Paula Harrisona.
Warszawska Zachęta pokazuje tym razem związki między sztuką wizualną a ruchem. Prace łączy szeroko rozumiany ruch: taniec, choreografia, ruch artystyczny ale też minimalne gesty. Zobaczymy jego różne zapisy: spektakle, współpracę choreografów, artystów i filmowców, naturalny taniec, choreografię, artystyczne wykorzystanie ciała ludzkiego; animację ciała i interakcję ciała z przedmiotami.
I tak na wystawie zaprezentowano m.in. wideo grupy Fatboy Slim Weapon of Choice. Christopher Walken występuje w nim jako znudzony biznesman, który w rytm muzyki najpierw podryguje, tańczy aż w końcu zaczyna latać. Z kolei Bolimiorfia Anety Grzeszykowskiej to wideo wykonane metodą poklatkową, w którym artystka wykorzystała własne ciało. Leży naga na czarnym tle a jej multiplikowana sylwetka przybiera różne kształty w rytm Bolera Ravela i Polimorfii Pendereckiego. Albańczyk Adrian Paci w Centro di permanenza temporanea sfilmował tłum ludzi wchodzących po schodach prowadzących do samolotu. Problem w tym, że nie ma tu żadnego samolotu, ale tego dowiadujemy się dopiero, kiedy widzimy szerszy kadr. Anna Molska w filmie Podłoga z Bazylei wije się po ziemi powtarzając w kółko „O Boże, o Jezusie kochany” a Mark Raidpere w filmie Andrey”pokazuje 18-letniego chłopca tańczącego na rurze przy piosence New York, New York Franka Sinatry.
Taka wystawa jak Choreografia ciał była potrzebna w Polsce, bo udawania, że sztuka wideo jest wreszcie traktowana na równi z innymi mediami. Tym bardziej, że odzwierciedla czasy w jakich żyjemy.
Powrót
W warszawskiej Zachęcie zobaczymy prace wideo artystów z całego świata, m.in. Wojciecha Bąkowskiego, DV8 - Physical Theatre, Ayşe Erkmen, Fatboy Slim, Anety Grzeszykowskiej, Olivera Herringa, Jesper Just, Anny Molskiej, Adriana Paci, Marka Raidpere'a, A. L. Steiner + robbinschilds, Type A i Johna Wood & Paula Harrisona.
Warszawska Zachęta pokazuje tym razem związki między sztuką wizualną a ruchem. Prace łączy szeroko rozumiany ruch: taniec, choreografia, ruch artystyczny ale też minimalne gesty. Zobaczymy jego różne zapisy: spektakle, współpracę choreografów, artystów i filmowców, naturalny taniec, choreografię, artystyczne wykorzystanie ciała ludzkiego; animację ciała i interakcję ciała z przedmiotami.
I tak na wystawie zaprezentowano m.in. wideo grupy Fatboy Slim Weapon of Choice. Christopher Walken występuje w nim jako znudzony biznesman, który w rytm muzyki najpierw podryguje, tańczy aż w końcu zaczyna latać. Z kolei Bolimiorfia Anety Grzeszykowskiej to wideo wykonane metodą poklatkową, w którym artystka wykorzystała własne ciało. Leży naga na czarnym tle a jej multiplikowana sylwetka przybiera różne kształty w rytm Bolera Ravela i Polimorfii Pendereckiego. Albańczyk Adrian Paci w Centro di permanenza temporanea sfilmował tłum ludzi wchodzących po schodach prowadzących do samolotu. Problem w tym, że nie ma tu żadnego samolotu, ale tego dowiadujemy się dopiero, kiedy widzimy szerszy kadr. Anna Molska w filmie Podłoga z Bazylei wije się po ziemi powtarzając w kółko „O Boże, o Jezusie kochany” a Mark Raidpere w filmie Andrey”pokazuje 18-letniego chłopca tańczącego na rurze przy piosence New York, New York Franka Sinatry.
Taka wystawa jak Choreografia ciał była potrzebna w Polsce, bo udawania, że sztuka wideo jest wreszcie traktowana na równi z innymi mediami. Tym bardziej, że odzwierciedla czasy w jakich żyjemy.
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
