Bruce Naumana - Nie/No
Wernisaż: 2009-12-14 18:00:00
Wystawa w CSW Bruce’a Naumana Nie/No wpisuje się w pokazy wielkich gwiazd światowego artworldu organizowanych przez tą instytucję. Przegapić tej ekspozycji po prostu nie można.
Bruce Nauman to światowej sławy amerykański artysta, znany przede wszystkim ze swoich konceptualnych i minimalistycznych dzieł. W CSW mamy okazję zobaczyć osiem prac tego twórcy, w tym sztandarową Mapping the Studio II (Fat Chance John Cage)/Opisywanie przestrzeni pracowni II (Bez szans, Johnie Cage). Każda z nich odsyła nas do innego wątku jego twórczości, chociaż spaja je jedna, kluczowa dla artysty koncepcja „odwracania". Świetnie ilustruje ją litografia Raw-War /Żywe ciało-Wojna, która przez grę słowną, odwracanie zapisu słowa, anektuje zupełnie inne znaczenia, czy też instalacja Venice Fountains/Fontanny weneckie, w której artysta odwrócił twarze ludzkie ukazując je w postaci dwóch wklęsłych odlewów (woskowego i gipsowego) ustawionych na przeciw siebie. Nauman, jak sam mówi, stosuje metodę odwracania rzeczy „wewnętrzną stroną na wierzch w celu zobaczenia, jak wyglądają. Polegało to na robieniu rzeczy, których normalnie nie chce się robić, poddawaniu siebie samego działaniu nieznanych okoliczności, badaniu reakcji oporu w celu znalezienia ich przyczyn, jak terapia".
Prace Naumana nie są łatwe w odbiorze, trochę "uwierają" i potrzeba pewnego wysiłku, by w nie "wniknąć". Jak trafnie zauważyła Dorota Jarecka pokaz "Potrzebny jest na pewno tym, którzy już trochę znają jego twórczość, z pewnością za trudny i za mało atrakcyjny dla tych, którzy jej nie znają". Warto jednak poświęcić trochę więcej czasu na wystawę, by zrozumieć wielkość twórczości Naumana.
Powrót
Bruce Nauman to światowej sławy amerykański artysta, znany przede wszystkim ze swoich konceptualnych i minimalistycznych dzieł. W CSW mamy okazję zobaczyć osiem prac tego twórcy, w tym sztandarową Mapping the Studio II (Fat Chance John Cage)/Opisywanie przestrzeni pracowni II (Bez szans, Johnie Cage). Każda z nich odsyła nas do innego wątku jego twórczości, chociaż spaja je jedna, kluczowa dla artysty koncepcja „odwracania". Świetnie ilustruje ją litografia Raw-War /Żywe ciało-Wojna, która przez grę słowną, odwracanie zapisu słowa, anektuje zupełnie inne znaczenia, czy też instalacja Venice Fountains/Fontanny weneckie, w której artysta odwrócił twarze ludzkie ukazując je w postaci dwóch wklęsłych odlewów (woskowego i gipsowego) ustawionych na przeciw siebie. Nauman, jak sam mówi, stosuje metodę odwracania rzeczy „wewnętrzną stroną na wierzch w celu zobaczenia, jak wyglądają. Polegało to na robieniu rzeczy, których normalnie nie chce się robić, poddawaniu siebie samego działaniu nieznanych okoliczności, badaniu reakcji oporu w celu znalezienia ich przyczyn, jak terapia".
Prace Naumana nie są łatwe w odbiorze, trochę "uwierają" i potrzeba pewnego wysiłku, by w nie "wniknąć". Jak trafnie zauważyła Dorota Jarecka pokaz "Potrzebny jest na pewno tym, którzy już trochę znają jego twórczość, z pewnością za trudny i za mało atrakcyjny dla tych, którzy jej nie znają". Warto jednak poświęcić trochę więcej czasu na wystawę, by zrozumieć wielkość twórczości Naumana.
Powrót