Artur Nacht Samborski - Dotyk abstrakcji - wystawa w Galerii aTAK
Zasadniczo przywykliśmy już do tłumnych wernisaży w galerii aTak, tym razem jednak ilość gości zaskoczyła nawet stałych bywalców. Powodem masowej obecności stała się wystawa prac Artura Nacha-Samborskiego, które w większości są własnością rodziny artysty, i pochodzą z depozytu Muzeum Narodowego w Poznaniu.
Uczciwie trzeba powiedzieć, że w zasadzie żaden wernisaż, a ten w szczególności, nie służy oglądaniu prac, lecz jest sytuacją towarzyską. Obecność na nim, to złożenie wyrazów szacunku i sympatii w stosunku do artysty, a w tym wypadku organizatorów ekspozycji. Ci, którzy na wystawie w aTAKu byli, wiedzą, ze aby obejrzeć prace, pojawią się tam raz jeszcze, gdyż na wernisażu nawet bardzo zainteresowani samą sztuką nie mieli na to szans, z powodu liczny przybyłych gości.
Wybór dzieł malarza pozawala zapoznać się z mało znanym dotychczas szerszej publiczności abstrakcyjnym wątkiem twórczości Artura Nachta-Samborskiego. Ekspozycja obejmuje ponad siedemdziesiąt prac, wśród nich oleje, akwarele, gwasze i rysunki, w których wyraźnie widać proces odchodzenia od kompozycji realistycznych na rzecz nieprzedstawiającego zapisu form istniejących w przestrzeni bądź na płaszczyźnie. Na wystawie można zobaczyć również nielicznie zachowane rysunki i kompozycje o rodowodzie konstruktywistycznym.
Nach-Samborski w swojej twórczości uparcie studiował zaledwie kilka tematów: martwą naturę z fikusem, akt kobiecy, rzadziej pejzaż. Zwłaszcza te motywy, które pozbawione były figury ludzkiej, stały się dla niego punktem wyjścia do abstrakcyjnych form. Zresztą abstrakcyjne myślenie widać u niego w wielu płótnach jak najbardziej przedstawiających, chodzi tu przede wszystkim o kompozycje z fikusem, które w mniejszym stopniu stanowiły wizerunek rośliny, a przede wszystkim były zapisem obłych form geometrycznych przecinanych pionami i skosami linii. Na wystawie znalazło się sporo drobnych prac na papierze, bardziej wykończonych rysunków i zupełnych notatek plastycznych, które zdają się potwierdzać takie podejście artysty do ulubionego przedmiotu osadzonego w przestrzeni. Zresztą o większości prac abstrakcyjnych można także powiedzieć, że są silnie zakorzenione w realizmie. To jedna ze szczególnych cech malarstwa Nachta-Samborskiego - takie finezyjne balansowanie na granicy pomiędzy abstrakcją a figuracją, świadczące o tym, że patrzył na świat jak na zestaw motywów, które tylko trzeba rozstrzygnąć po malarsku na płótnie. Ubogi wachlarz motywów jego twórczości dowodzi, że niezbyt istotnym było dla niego to co malował, ważne było - jak.
Nacht-Samborski osadzony ze swoja twórczością w kapizmie, będącym polską odmianą koloryzmu, choć preferował stłumioną gamę barw, zawężoną do kilku zaledwie zestrojeń, w rysunkach i drobniejszych formach abstrakcyjnych okazuje się też twórcą o silnym temperamencie barwnym. Zdecydowana tonacja żywych kolorów, zwłaszcza ciepłych żółci i czerwieni skontrastowana z odcieniami jasnych, wyrazistych fioletów odkrywa zupełnie nowe oblicze Nachta, który w dużych, przedstawiających kompozycjach malarskich na takie zestawienia zazwyczaj sobie nie pozwalał. Na twórczość Nachta wpłynęły w zasadzie tylko dwa kierunki artystyczne: niemiecki ekspresjonizm i koloryzm. W pokazywanych pracach, zwłaszcza tych na papierze, widać to szczególnie silnie.
Powrót
Uczciwie trzeba powiedzieć, że w zasadzie żaden wernisaż, a ten w szczególności, nie służy oglądaniu prac, lecz jest sytuacją towarzyską. Obecność na nim, to złożenie wyrazów szacunku i sympatii w stosunku do artysty, a w tym wypadku organizatorów ekspozycji. Ci, którzy na wystawie w aTAKu byli, wiedzą, ze aby obejrzeć prace, pojawią się tam raz jeszcze, gdyż na wernisażu nawet bardzo zainteresowani samą sztuką nie mieli na to szans, z powodu liczny przybyłych gości.
Wybór dzieł malarza pozawala zapoznać się z mało znanym dotychczas szerszej publiczności abstrakcyjnym wątkiem twórczości Artura Nachta-Samborskiego. Ekspozycja obejmuje ponad siedemdziesiąt prac, wśród nich oleje, akwarele, gwasze i rysunki, w których wyraźnie widać proces odchodzenia od kompozycji realistycznych na rzecz nieprzedstawiającego zapisu form istniejących w przestrzeni bądź na płaszczyźnie. Na wystawie można zobaczyć również nielicznie zachowane rysunki i kompozycje o rodowodzie konstruktywistycznym.
Nach-Samborski w swojej twórczości uparcie studiował zaledwie kilka tematów: martwą naturę z fikusem, akt kobiecy, rzadziej pejzaż. Zwłaszcza te motywy, które pozbawione były figury ludzkiej, stały się dla niego punktem wyjścia do abstrakcyjnych form. Zresztą abstrakcyjne myślenie widać u niego w wielu płótnach jak najbardziej przedstawiających, chodzi tu przede wszystkim o kompozycje z fikusem, które w mniejszym stopniu stanowiły wizerunek rośliny, a przede wszystkim były zapisem obłych form geometrycznych przecinanych pionami i skosami linii. Na wystawie znalazło się sporo drobnych prac na papierze, bardziej wykończonych rysunków i zupełnych notatek plastycznych, które zdają się potwierdzać takie podejście artysty do ulubionego przedmiotu osadzonego w przestrzeni. Zresztą o większości prac abstrakcyjnych można także powiedzieć, że są silnie zakorzenione w realizmie. To jedna ze szczególnych cech malarstwa Nachta-Samborskiego - takie finezyjne balansowanie na granicy pomiędzy abstrakcją a figuracją, świadczące o tym, że patrzył na świat jak na zestaw motywów, które tylko trzeba rozstrzygnąć po malarsku na płótnie. Ubogi wachlarz motywów jego twórczości dowodzi, że niezbyt istotnym było dla niego to co malował, ważne było - jak.
Nacht-Samborski osadzony ze swoja twórczością w kapizmie, będącym polską odmianą koloryzmu, choć preferował stłumioną gamę barw, zawężoną do kilku zaledwie zestrojeń, w rysunkach i drobniejszych formach abstrakcyjnych okazuje się też twórcą o silnym temperamencie barwnym. Zdecydowana tonacja żywych kolorów, zwłaszcza ciepłych żółci i czerwieni skontrastowana z odcieniami jasnych, wyrazistych fioletów odkrywa zupełnie nowe oblicze Nachta, który w dużych, przedstawiających kompozycjach malarskich na takie zestawienia zazwyczaj sobie nie pozwalał. Na twórczość Nachta wpłynęły w zasadzie tylko dwa kierunki artystyczne: niemiecki ekspresjonizm i koloryzm. W pokazywanych pracach, zwłaszcza tych na papierze, widać to szczególnie silnie.
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
