ARCO 2008 - 27 Międzynarodowe Targi Sztuki Współczesnej (część 2)
Druga część relacji z ARCO 2008 - 27 Międzynarodowych Targów Sztuki Współczesnej, przygotowanej przez madryckich korespondentów Artinfo.pl - Sonię Cornella i Jaime Carlosa Nieto (zdjęcia). W tej odsłonie przedstawiamy SOLO PROJECTS, one-man-show... oraz PERFORMING ARCO. Już wkrótce część 3 - Polacy na ARCO 2008.
SOLO PROJECTS galerie prezentują prace jednego tylko twórcy
Galeria Heino z Helsinek zaprezentowała w ramach projektu one-man-show... prace Kima Simonssona (Finlandia, 1974). Ceramika, poliester, szkło to materiały z których Simonsson tworzy swoje rzeźby. Pokrywa je często biała warstwa szkliwa nadając im delikatny wygląd porcelany. Źródłem jego twórczej inspiracji, są elementy kultury masowej, fascynacja bohaterami komiksów ale przede wszystkim estetyka Manga: słodkie stworzenia wielkości naturalnej o martwych oczach na pół twarzy. Połączenie ceramiki z estetyką japońskiego komiksu zaburza granice kulturowe i skraca dystans między nimi. Simonsson wystawiał swoje prace w Finlandii, Sztokholmie, Nowym Yorku, Baltimore i Berlinie.
W ramach tego samego projektu Galeria Casas Riegner z Kolumbii wystawiła prace Johanna Calle (Bogotá, 1965), która swoją karierę plastyczną rozpoczęła jako malarka. Wykłada w Chelsea Collage of Art and Design w Londynie. Calle jest artystką mocno zaangażowaną w sprawy społeczne, autorką szeregu prac mówiących o zniewoleniu, morderstwach na tle politycznym, zaginięciach dziennikarzy, fałszowaniu rzeczywistości. Przekształciła z biegiem lat linearność rysunku abstrakcyjnego nasycając każdą linię silną wartością symboliczną. Praca przedstawiona na Arco jest transkrypcją „Procesu” Kafki; na 40 stronach, jak na kartkach zeszytu, artystka połączyła kaligrafię i rysunek. „Myślę że istnieje pokrewieństwo między pismem a rysunkiem coś co nie zawsze się zauważa” mówi Calle. Uważa także, że niezmiernie istotne jest to, czego się nie mówi pisząc jakiś tekst dlatego jej prace bywają podziurawione, rozpierzchłe, wytarte.
Niemiecka Galeria Carlier / Gebauer wystawiła pracę zatytułowaną 52°30´50.13´´ N 13°22´42.05´´ E brazylijskiego bardzo młodego wideoartysty Marcellvs L. (Belo Horizonte, 1980), w 2005 roku wygrał główną nagrodę na 51 Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Oberhausen za film man.road.river. Mieszkający od niedawna w Berlinie Marcellvs L. na pięciu ekranach tworzących dwu i pół metrową ścianę, w różnych sekwencjach choć w tym samym miejscu, pokazuje nam wchodzących i wychodzących, pojawiających się i znikających ludzi w codziennym sztafażu; z parasolem, z gazetą, z plecakiem. Niby wszystko jest normalne, jakiś spacer, ludzie zwykli, my sami… Tylko tytuł pracy wskazuje na to, że miejsce nie jest zwyczajne, nie chodnik, nie ulica, a Pomnik Ofiar Holokaustu w Berlinie. Różna wysokość kamiennych bloków i nierówna powierzchnia chodnika mają przypominać, że rzeczywistość może się w każdej chwili zachwiać i że nic nie jest do końca pewne.
Nasze fascynacje
Bernardi Roig (Palma de Mallorca, 1965), artysta renomowany który brał udział w wielu wystawach, zaprezentował swoje prace na ekspozycji gazety "El Mundo". Pustka zalana białym światłem. Blask zamiast oświetlać oślepia, metafora niedostrzegania faktów, sytuacji, brak umiejętności zrozumienia ich i oceny, wszystko na granicy narracji i rzeźby, niepokojące, metafizyczne. I postaci często odwrócone do nas plecami zajęte sobą jak i my. Prace tego artysty wystawione były również przez galerie z Włoch i Austrii.
Galeria Hakgojae jest jedną z najważniejszych koreańskich sal ekspozycyjnych. Istniejąca od 1988 roku jej działalność obejmuje wystawiennictwo ale również edytorstwo. Hakgojae znaczy „dom w którym uczy się o starym i tworzy nowe”. Wierna tej zasadzie galeria łączy tradycję z nowoczesnością poprzez sztukę. Wszystkie wystawy ostatnich dwudziestu lat były bardzo dobrze przyjęte dzięki swej autentyczności i oryginalności. Galeria przypominająca tradycyjny koreański dom posiada wnętrza przystosowane do ekspozycji dzieł współczesnych. Niebawem zostanie oddany do użytku nowy 500 m2 salon wystawowy. Na jego otwarcie przygotowano wystawę prac Lee Ufan, Romana Opałki, Giuseppe Penone i Günthera Uecker.
Galeria Hakgojae wystawiła na ARCO, między innymi, prace Song Hyun–sook (Dam–yang, Korea, 1952) malarki, która w 1972 roku wyjechała do Niemiec. W 1981 roku uzyskała dyplom Akademii Sztuk Pięknych w Hamburgu. Delikatne pociągnięcia pędzla przekazują elegancję i perfekcję. Każda linia na płótnie, każdy kolor tempery są perfekcyjnie precyzyjne. Prace tej artystki były wystawiane na ARCO również w ubiegłym roku, kiedy Korea była honorowym gościem targów 2007.
W tej samej galerii można było podziwiać prace Lee Bae (Cheong–do, Korea, 1956) mieszkającego w Paryżu od 1990 roku. Prace inspirowane przez kaligrafię łączące malarstwo i pismo, gdzie „białe jest pustką pełną kolorów”. Bae pozostaje wierny swojej kulturze, jego sposoby pracy, używanie tuszu (pod wpływem kultury chińskiej), kaligrafii, czerni, węgla z akrylem... „Nie interesuje mnie mieszanie, są to raczej spotkania które mnie motywują, jest to zaproszenie do dialogu. Wszystko jest wtedy możliwe” – powiedział w wywiadzie dla francuskiej evene.fr.
Na ARCO8 zaprezentowała się również moskiewska Aidan Gallery, istniejąca od 1992 roku, jedna z pierwszych rosyjskich prywatnych galerii sztuki współczesnej. Prace jej artystów łączą w sobie najnowsze tendencje w sztuce z umiejętnościami nabytymi w klasycznej szkole rosyjskiej. Z kombinacji tych elementów z nową technologią powstają prace które cieszą się uznaniem kolekcjonerów. Galeria już po raz piąty bierze udział z madryckich targach i od początku istnienia uczestniczy w ważnych spotkaniach ze sztuką na świecie.
Philipp Dontsov (St. Petersburg, 1972), Oleg Dou (Moskwa, 1983) i Anna Zholud (St. Petersburg, 1981) to bardzo młodzi twórcy, którzy zajmują się fotografią, rzeźbą, instalacją, wideo a Dontsov także scenografią i filmem.
Od 1973 roku Galeria Antonio Machon, nieprzerwanie zajmuje się promowaniem hiszpańskiej sztuki współczesnej. Związana od początku z informelem i abstrakcją uczestniczy także w rozwoju tendencji późniejszych pozostając wierną przez cały czas istnienia nowoczesności. Poza organizowaniem wystaw indywidualnych swoim artystom galeria od początku prowadzi także działalność wydawniczą, edycje autorskie, dla bibliofilów i kolekcje grafiki.
W tym roku galerię madrycką prezentowali, między innymi, Laura Lio i Dario Villalba, rzeźbiarka urodzona w 1967 w Buenos Aires i uznany artysta hiszpański z 1939, twórca który stosuje technikę przenoszenia fotografii na płótno. Prace Villalby są przejmujące. Bohaterami jego prac są często ludzie upośledzeni, żebracy, chorzy, starzy. Na granicy malarstwa i fotografii jest tu miejsce na zastanowienie się nad sprawami które nas dręczą: niemożność poznania samego siebie, upadek, obsesja bólu, niepewność, życie, śmierć, samotność. Prace tego artysty prezentowała również galeria Luis Adelantado.
Laura Lio od 1990 roku mieszka w Madrycie. Wystawia swoje prace od 1989 i jest jedną z liczących się artystek na rynku sztuki. Studiowała rzeźbę w Argentynie i grafikę w Madrycie. Miała szereg wystaw w Rzymie, Paryżu, Buenos Aires i Lizbonie.
PERFORMING ARCO
Mary Coble, amerykańska artystka z Waszyngtonu, przedstawiła performance Marker, gdzie biorących w nim udział widzów zaproszono do pisania po ciele artystki czarnymi flamastrami słów którymi kiedyś ich obrzucono, obrażono, skrzywdzono. Ten eksperyment, który Coble zaproponowała po raz pierwszy w Nowym Yorku (2006) i powtórzyła w lipcu ubiegłego roku w Waszyngtonie uzmysłowił artystce jak piszący epitety dyke, spic, nigger powielali agresję i wrogość, której byli obiektem. Trzeba wiedzieć, że publiczność w Madrycie w niewielkim stopniu odbiegła od amerykańskiej. Znaczenie słów które można było odczytać w wersji hiszpańskiej niewiele się od angielskich różniły.
Powrót
SOLO PROJECTS galerie prezentują prace jednego tylko twórcy
Kim Simonsson |
Johanna Cale |
Marcellvs L. |
Nasze fascynacje
Bernardi Roigi |
Galeria Hakgojae jest jedną z najważniejszych koreańskich sal ekspozycyjnych. Istniejąca od 1988 roku jej działalność obejmuje wystawiennictwo ale również edytorstwo. Hakgojae znaczy „dom w którym uczy się o starym i tworzy nowe”. Wierna tej zasadzie galeria łączy tradycję z nowoczesnością poprzez sztukę. Wszystkie wystawy ostatnich dwudziestu lat były bardzo dobrze przyjęte dzięki swej autentyczności i oryginalności. Galeria przypominająca tradycyjny koreański dom posiada wnętrza przystosowane do ekspozycji dzieł współczesnych. Niebawem zostanie oddany do użytku nowy 500 m2 salon wystawowy. Na jego otwarcie przygotowano wystawę prac Lee Ufan, Romana Opałki, Giuseppe Penone i Günthera Uecker.
|
Song Hyun-sook
|
Lee Bae |
Na ARCO8 zaprezentowała się również moskiewska Aidan Gallery, istniejąca od 1992 roku, jedna z pierwszych rosyjskich prywatnych galerii sztuki współczesnej. Prace jej artystów łączą w sobie najnowsze tendencje w sztuce z umiejętnościami nabytymi w klasycznej szkole rosyjskiej. Z kombinacji tych elementów z nową technologią powstają prace które cieszą się uznaniem kolekcjonerów. Galeria już po raz piąty bierze udział z madryckich targach i od początku istnienia uczestniczy w ważnych spotkaniach ze sztuką na świecie.
|
Anna Zholud i Oleg Dou
|
Philipp Dontsov (St. Petersburg, 1972), Oleg Dou (Moskwa, 1983) i Anna Zholud (St. Petersburg, 1981) to bardzo młodzi twórcy, którzy zajmują się fotografią, rzeźbą, instalacją, wideo a Dontsov także scenografią i filmem.
Od 1973 roku Galeria Antonio Machon, nieprzerwanie zajmuje się promowaniem hiszpańskiej sztuki współczesnej. Związana od początku z informelem i abstrakcją uczestniczy także w rozwoju tendencji późniejszych pozostając wierną przez cały czas istnienia nowoczesności. Poza organizowaniem wystaw indywidualnych swoim artystom galeria od początku prowadzi także działalność wydawniczą, edycje autorskie, dla bibliofilów i kolekcje grafiki.
Dario Villalba |
Laura Lio od 1990 roku mieszka w Madrycie. Wystawia swoje prace od 1989 i jest jedną z liczących się artystek na rynku sztuki. Studiowała rzeźbę w Argentynie i grafikę w Madrycie. Miała szereg wystaw w Rzymie, Paryżu, Buenos Aires i Lizbonie.
PERFORMING ARCO
Mary Coble |
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
