ARCO 2008 - 27 Międzynarodowe Targi Sztuki Współczesnej (część 1)
Madryckie Targi Sztuki ARCO to jedna z największych światowych imprez wystawienniczo-komercyjnych. Od lat ARCO zajmuje czołowe miejsce w prezentowaniu światu - światowej sztuki. W tegorocznej edycji wzięło udział blisko 200 tysięcy zwiedzających, setki galerii i ponad trzy tysiące artystów.
Przedstawiamy relację z ARCO 2008 w kilku odsłonach. Relację przygotowali madryccy korespondenci Artinfo.pl; Sonia Cornella i Jaime Carlos Nieto /zdjęcia/.
W pierwszej części autorzy relacji poświęcają uwagę sztuce Brazylii, w kolejnej odsłonie pokażą sztukę pozostałych krajów i podzielą się z nami swoimi wyborami, a w kolejnej, ostatniej odsłonie omówią udział Polaków w tej imprezie.
Od 13 de 18 lutego odbyło się w Madrycie 27 już spotkanie kolekcjonerów sztuki, właścicieli galerii i salonów wystawowych i specjalistów z różnych dziedzin sztuki współczesnej. Tegoroczne targi do których udziału dopuszczono 295 galerii z 34 krajów (zgłoszeń było ponad 500) miały nowe ekspozycje , nadające imprezie bardziej demokratycznego charakteru. Nowa organizacja przestrzeni pozwoliła wyeliminować wyraźnie akcentowaną hierarchiczność standów poprzednich edycji.
Zaproszono w tym roku 300 kolekcjonerów z których wielu reprezentuje duże międzynarodowe muzea. MOMA z Nowego Yorku, Serpentine Gallery z Londynu, Societe des Amis z Centre Pompidou w Paryżu. Specjalną uwagę poświęca się kolekcjonerom amerykańskim i z Ameryki Łacińskiej i są także nowi - milionerzy rosyjscy i chińscy. To wielce pożądani goście, powiedziała dyrektorka ARCO 2008 "...Bardzo bym chciała, żeby byli na ARCO. Mają wielkie fortuny i kolekcje, które dopiero zaczynają budować. Są mile widzianymi gośćmi wielkich światowych targów sztuki".
Kilka dni przed rozpoczęciem targów, ich dyrektorka, Lourdes Fernandez, w wywiadzie udzielonym gazecie "La Razon" stwierdziła, że nie spędza jej snu z oczu hałas wokół galerii, które w tym roku nie zostały zakwalifikowane do wzięcia udziału w ARCO, ani też nienajlepsza sytuacja gospodarcza. Nie była też pewna tego, czy w tym roku zyski ze sprzedaży będą większe. Wyraziła opinię o Brazylii, honorowym gościu tegorocznych targów, jako kraju wybitnych i atrakcyjnych artystów. Brazylijski żywioł budzi zainteresowanie kolekcjonerów, tak więc mam nadzieję, powiedziała “...że pomoże nam to utrzymać się w koniunkturze niepewności”. Poza tym prawdziwi kolekcjonerzy sztuki przy kupnie kierują się bardziej pasją niż notowaniami giełdowymi, (a od stycznia tego roku są one w trendzie bessy) i kryzys ich do końca nie dotyczy. “
Wystawcy spoza Hiszpanii twierdzą że ARCO ma zdecydowanie za dużą reprezentację sztuki hiszpańskiej . Faktem jest, że 30% biorących udział w programie generalnym to hiszpańscy wystawcy i mimo ich mniejszej ilości w tegorocznej edycji (w 2007 r były 82 galerie krajowe, w tym 68) jest to przedmiotem kontestacji. Indagowana w tej sprawie Pani dyrektor odpowiedziała, że jedynym kryterium udziału w ARCO jest jakość propozycji artystycznej a nie kraj i miejsce skąd pochodzi oferta.
Selekcja i kwalifikacja galerii opiera się na trzech podstawowych zasadach: ocenia się roczny program galerii, jej pozycję na rynku międzynarodowym i pracę nad promowaniem swoich artystów. Zakwalifikowane do wzięcia udziału w targach wybierają artystów którzy je reprezentują, tego wyboru już dokonują same. Było nieco inaczej w przypadku twórców brazylijskich. Dwaj komisarze dokonali wyboru artystów którzy ich zdaniem powinni wziąć udział w ARCO8.
ARCO 2008 podzielono na szereg programów. I tak, program ogólny w którym wzięły udział 224 galerie obejmował również nową kategorię ARCO40 poświęconą sztuce najnowszej, powstałej w ostatnich trzech latach. SOLO PROJECTS, one-man-show, to dział w którym 47 galerii prezentowało prace jednego tylko twórcy. EXPANDED/BOX poświęcono nowym technologiom i sztuce elektronicznej. PERFORMING ARCO otworzyło nowe możliwości prezentacji sztuki na żywo (performances).
Honorowym gościem tegorocznych targów była Brazylia reprezentowana przez 32 galerie i ponad stu artystów. Brazylijscy komisarze ARCO starali się pokazać nie tylko najbardziej znanych brazylijskich artystów. Byli również na targach debiutanci. Obok renomowanych fotografików Vik Muniz i Mario Cravo Neto, twórców sztuki elektronicznej Eduardo Kac, Rosangela Rennó czy Leonora de Barros, jednej z najlepszych wideoartystek Brazylii można było podziwiać prace bardzo dobrze zapowiadających się Mariana Manhães, Fabiano Gonper czy Rodrigo Andrade. W 32 salach wystawowych, które reprezentowały twórczość brazylijską, galerie które brały udział w poprzednich targach w Madrycie potwierdziły swoją obecność na międzynarodowym rynku sztuki. Była to znakomita okazja dla sztuki brazylijskiej do pokazania się w całej swej różnorodności. Brazylia to kraj gdzie sztuka współczesna jest obecna wszędzie. To sztuka awangardowa, dynamiczna o której mało się wie. Galerie brazylijskie, przez pierwsze dwa dni kiedy to drzwi ARCO otwierają się tylko dla wyselekcjonowanych gości , przeżywały prawdziwe oblężenie.
Artyści z Brazyli
Mario Cravo Neto urodzony w 1947 r. w Salvador de Bahia dotarł do fotografii poprzez rzeźbę. Studiował fotografię w Berlinie i w Nowym Yorku. Jego czarno-białe prace związane z kulturą afro-brazylijską są częścią kolekcji nowojorskiego Museum of Modern Art, Stedelijk Museum w Amsterdamie, Museu de Arte Moderna z Rio de Janeiro i wielu innych.
Anna Bella Geiger, przedmioty pełne poezji, alegoria pamięci, czasu, metamorfozy... Artystka zapowiada w maju tego roku wystawę w Warszawie.
Lole de Freitas (Minas Gerais, 1945), studiowała wzornictwo przemysłowe w Rio de Janeiro. W 1986 roku otrzymała stypendium Fulbright/Capes w Nowym Yorku. W sierpniu 2007 brała udział w 12 edycji Dokumenta w Kassel, targach organizowanych co pięć lat. Jej prace mają swoje źródło w geście, w ruchu który rozciąga się i zamienia w struktury architektoniczne.
Kolorowy miś zrobiony z małych petard zapalanych w Brazylii w noc Świętego Jana, owiniętych w wielobarwne papierki, ten swoisty rodzaj kreatywnej sztuki z odzysku, jest dziełem Felipe Barbosa (Rio de Janeiro, 1978), który brał już udział w Arco w roku 2006 i 2007. Rzeźba ta prezentowana była przez galerię Sala Triangulo, jedną z najbardziej prestiżowych w Brazylii.
Galeria Celma Albuquerque z Belo Horizonte prezentowała dwóch artystów: rzeźbiarza José Bento i Adrianne Gallinari, której rysunki na płótnie czynią ją inną, jest takie małe miejsce na wyciszenie, na chwilę tylko, bo tuż obok...
... Mariana Manhães (Niteroi, 1977) w Galerii LEME wideoartystka, używająca także w swoich pracach fotografii i rzeźby. Psycholog z wykształcenia, w 2006 kończy Wyższą Szkołę Sztuk Wizualnych w Rio. Przedmioty użytkowe nabierają życia, mają głos i własny język, nie będąc już tylko odbiciem rzeczywistości przekształcają się w przedmioty wyimaginowane. Jej wideoinstalacje wplecione są w sieć systemów elektronicznych, kabli i mechanizmów, które również tworzą systemy i organizmy. Nie ma tu już miejsca na ciemne sale za czarnymi kotarami. Jest za to świeżość, oryginalność i zabawa.
Laura Erber (Rio de Janeiro, 1979) jest z wykształcenia filologiem. Jej zainteresowania literackie skłoniły ją do rozwijania prac na pograniczu obrazu i słowa. Jej celem jest stworzenie napięć i dialogu między poszczególnymi elementami z których buduje swoje prace: słowem, obrazem, pismem i rysunkiem.
Elida Tessler, słowo, literatura i sztuka zamknięte w probówkach.
Prace Elidy Tessler (Porto Alegre, 1961), wykłada na Wydziale Sztuk Wizualnych Uniwersytetu w Rio Grande do Sul, doktor historii sztuki paryskiej Sorbony, artystka o bardzo bogatym zakresie zainteresowań od poezji po sztuki sceniczne, prezentowana przez Galerię Oeste. Sama Tessler mówi o sobie, że nie ma dla niej różnicy między jej pracą twórczą, pracą dydaktyczną i naukową. Jest fundatorką i kieruje Centrum Badań nad Sztuką Współczesną w Porto Alegre, autorką książki „Rozmowy nieskończone” opublikowanej wspólnie z poetą Manoel Ricardo de Lima. Jest także komisarzem szeregu wystaw artystów brazylijskich.
Gdyby przyszło nam wybrać jedno tylko słowo spośród 60.000 i wręczyć je komuś w prezencie, to które? Które wybrać? Elida Tessler o to właśnie poprosiła różnych ludzi: „podaruj mi Twoje słowo”. Na ARCO8 zamknęła w probówkach najróżniejsze, wszystkie ważne, bo wraz z nimi zamknęła też przecież w stworzonej strukturze ściany szkła część duszy darujących.
Powrót
Od 13 de 18 lutego odbyło się w Madrycie 27 już spotkanie kolekcjonerów sztuki, właścicieli galerii i salonów wystawowych i specjalistów z różnych dziedzin sztuki współczesnej. Tegoroczne targi do których udziału dopuszczono 295 galerii z 34 krajów (zgłoszeń było ponad 500) miały nowe ekspozycje , nadające imprezie bardziej demokratycznego charakteru. Nowa organizacja przestrzeni pozwoliła wyeliminować wyraźnie akcentowaną hierarchiczność standów poprzednich edycji.
Zaproszono w tym roku 300 kolekcjonerów z których wielu reprezentuje duże międzynarodowe muzea. MOMA z Nowego Yorku, Serpentine Gallery z Londynu, Societe des Amis z Centre Pompidou w Paryżu. Specjalną uwagę poświęca się kolekcjonerom amerykańskim i z Ameryki Łacińskiej i są także nowi - milionerzy rosyjscy i chińscy. To wielce pożądani goście, powiedziała dyrektorka ARCO 2008 "...Bardzo bym chciała, żeby byli na ARCO. Mają wielkie fortuny i kolekcje, które dopiero zaczynają budować. Są mile widzianymi gośćmi wielkich światowych targów sztuki".
Kilka dni przed rozpoczęciem targów, ich dyrektorka, Lourdes Fernandez, w wywiadzie udzielonym gazecie "La Razon" stwierdziła, że nie spędza jej snu z oczu hałas wokół galerii, które w tym roku nie zostały zakwalifikowane do wzięcia udziału w ARCO, ani też nienajlepsza sytuacja gospodarcza. Nie była też pewna tego, czy w tym roku zyski ze sprzedaży będą większe. Wyraziła opinię o Brazylii, honorowym gościu tegorocznych targów, jako kraju wybitnych i atrakcyjnych artystów. Brazylijski żywioł budzi zainteresowanie kolekcjonerów, tak więc mam nadzieję, powiedziała “...że pomoże nam to utrzymać się w koniunkturze niepewności”. Poza tym prawdziwi kolekcjonerzy sztuki przy kupnie kierują się bardziej pasją niż notowaniami giełdowymi, (a od stycznia tego roku są one w trendzie bessy) i kryzys ich do końca nie dotyczy. “
Wystawcy spoza Hiszpanii twierdzą że ARCO ma zdecydowanie za dużą reprezentację sztuki hiszpańskiej . Faktem jest, że 30% biorących udział w programie generalnym to hiszpańscy wystawcy i mimo ich mniejszej ilości w tegorocznej edycji (w 2007 r były 82 galerie krajowe, w tym 68) jest to przedmiotem kontestacji. Indagowana w tej sprawie Pani dyrektor odpowiedziała, że jedynym kryterium udziału w ARCO jest jakość propozycji artystycznej a nie kraj i miejsce skąd pochodzi oferta.
Selekcja i kwalifikacja galerii opiera się na trzech podstawowych zasadach: ocenia się roczny program galerii, jej pozycję na rynku międzynarodowym i pracę nad promowaniem swoich artystów. Zakwalifikowane do wzięcia udziału w targach wybierają artystów którzy je reprezentują, tego wyboru już dokonują same. Było nieco inaczej w przypadku twórców brazylijskich. Dwaj komisarze dokonali wyboru artystów którzy ich zdaniem powinni wziąć udział w ARCO8.
ARCO 2008 podzielono na szereg programów. I tak, program ogólny w którym wzięły udział 224 galerie obejmował również nową kategorię ARCO40 poświęconą sztuce najnowszej, powstałej w ostatnich trzech latach. SOLO PROJECTS, one-man-show, to dział w którym 47 galerii prezentowało prace jednego tylko twórcy. EXPANDED/BOX poświęcono nowym technologiom i sztuce elektronicznej. PERFORMING ARCO otworzyło nowe możliwości prezentacji sztuki na żywo (performances).
Honorowym gościem tegorocznych targów była Brazylia reprezentowana przez 32 galerie i ponad stu artystów. Brazylijscy komisarze ARCO starali się pokazać nie tylko najbardziej znanych brazylijskich artystów. Byli również na targach debiutanci. Obok renomowanych fotografików Vik Muniz i Mario Cravo Neto, twórców sztuki elektronicznej Eduardo Kac, Rosangela Rennó czy Leonora de Barros, jednej z najlepszych wideoartystek Brazylii można było podziwiać prace bardzo dobrze zapowiadających się Mariana Manhães, Fabiano Gonper czy Rodrigo Andrade. W 32 salach wystawowych, które reprezentowały twórczość brazylijską, galerie które brały udział w poprzednich targach w Madrycie potwierdziły swoją obecność na międzynarodowym rynku sztuki. Była to znakomita okazja dla sztuki brazylijskiej do pokazania się w całej swej różnorodności. Brazylia to kraj gdzie sztuka współczesna jest obecna wszędzie. To sztuka awangardowa, dynamiczna o której mało się wie. Galerie brazylijskie, przez pierwsze dwa dni kiedy to drzwi ARCO otwierają się tylko dla wyselekcjonowanych gości , przeżywały prawdziwe oblężenie.
|
Mario Cravo Neto
|
Mario Cravo Neto urodzony w 1947 r. w Salvador de Bahia dotarł do fotografii poprzez rzeźbę. Studiował fotografię w Berlinie i w Nowym Yorku. Jego czarno-białe prace związane z kulturą afro-brazylijską są częścią kolekcji nowojorskiego Museum of Modern Art, Stedelijk Museum w Amsterdamie, Museu de Arte Moderna z Rio de Janeiro i wielu innych.
|
Anna Bella Geiger
|
Anna Bella Geiger, przedmioty pełne poezji, alegoria pamięci, czasu, metamorfozy... Artystka zapowiada w maju tego roku wystawę w Warszawie.
Lole de Freitas (Minas Gerais, 1945), studiowała wzornictwo przemysłowe w Rio de Janeiro. W 1986 roku otrzymała stypendium Fulbright/Capes w Nowym Yorku. W sierpniu 2007 brała udział w 12 edycji Dokumenta w Kassel, targach organizowanych co pięć lat. Jej prace mają swoje źródło w geście, w ruchu który rozciąga się i zamienia w struktury architektoniczne.
|
Felipe Barbosa
|
Kolorowy miś zrobiony z małych petard zapalanych w Brazylii w noc Świętego Jana, owiniętych w wielobarwne papierki, ten swoisty rodzaj kreatywnej sztuki z odzysku, jest dziełem Felipe Barbosa (Rio de Janeiro, 1978), który brał już udział w Arco w roku 2006 i 2007. Rzeźba ta prezentowana była przez galerię Sala Triangulo, jedną z najbardziej prestiżowych w Brazylii.
Galeria Celma Albuquerque z Belo Horizonte prezentowała dwóch artystów: rzeźbiarza José Bento i Adrianne Gallinari, której rysunki na płótnie czynią ją inną, jest takie małe miejsce na wyciszenie, na chwilę tylko, bo tuż obok...
Mariana Manhães |
... Mariana Manhães (Niteroi, 1977) w Galerii LEME wideoartystka, używająca także w swoich pracach fotografii i rzeźby. Psycholog z wykształcenia, w 2006 kończy Wyższą Szkołę Sztuk Wizualnych w Rio. Przedmioty użytkowe nabierają życia, mają głos i własny język, nie będąc już tylko odbiciem rzeczywistości przekształcają się w przedmioty wyimaginowane. Jej wideoinstalacje wplecione są w sieć systemów elektronicznych, kabli i mechanizmów, które również tworzą systemy i organizmy. Nie ma tu już miejsca na ciemne sale za czarnymi kotarami. Jest za to świeżość, oryginalność i zabawa.
Laura Erber (Rio de Janeiro, 1979) jest z wykształcenia filologiem. Jej zainteresowania literackie skłoniły ją do rozwijania prac na pograniczu obrazu i słowa. Jej celem jest stworzenie napięć i dialogu między poszczególnymi elementami z których buduje swoje prace: słowem, obrazem, pismem i rysunkiem.
Elida Tesseler |
Prace Elidy Tessler (Porto Alegre, 1961), wykłada na Wydziale Sztuk Wizualnych Uniwersytetu w Rio Grande do Sul, doktor historii sztuki paryskiej Sorbony, artystka o bardzo bogatym zakresie zainteresowań od poezji po sztuki sceniczne, prezentowana przez Galerię Oeste. Sama Tessler mówi o sobie, że nie ma dla niej różnicy między jej pracą twórczą, pracą dydaktyczną i naukową. Jest fundatorką i kieruje Centrum Badań nad Sztuką Współczesną w Porto Alegre, autorką książki „Rozmowy nieskończone” opublikowanej wspólnie z poetą Manoel Ricardo de Lima. Jest także komisarzem szeregu wystaw artystów brazylijskich.
Gdyby przyszło nam wybrać jedno tylko słowo spośród 60.000 i wręczyć je komuś w prezencie, to które? Które wybrać? Elida Tessler o to właśnie poprosiła różnych ludzi: „podaruj mi Twoje słowo”. Na ARCO8 zamknęła w probówkach najróżniejsze, wszystkie ważne, bo wraz z nimi zamknęła też przecież w stworzonej strukturze ściany szkła część duszy darujących.
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
