Andrzej Lachowicz - Obserwacje i notacje
Wernisaż: 2008-09-29 18:00:00
W Centrum Sztuki Współczesnej odbył się wernisaż prac fotograficznych i video. "Obserwacje i notacje" to dość przewrotny tytuł do retrospektywy twórczości Andrzeja Lachowicza. Artysta od początku swojej drogi zawodowej obrał nurt fotomedializmu.W kolejnej dekadzie Lachowicz współtworzył galerię PERMAFO we Wrocławiu. Muzą była jego ówczesna żona Natalia LL. Istotną rolę odegrał także Zbigniew Dłubak.
Artysta przemawiając na otwarciu wystawy przyznał, że jest ona próbą jego reaktywacji lub reanimacji. Oglądając jego prace trudno mówić o reanimacji twórczości, ponieważ wcale ona tego nie potrzebuje. Lachowicz w swoich pracach na nowo stawia pytania o sens życia, jego jakość. Wystawa to nie tylko fotografia i video, to także liczne teksty teoretyczne, jak: "Perswazja wizualna i mentalna" (1972r.), "Poziomy energetyczne sztuki" (1978r.), "Zwątpienie i nadzieja" (1986r.).
Kurator wystawy Marek Grygiel postawił sobie za zadanie niełatwą rzecz, ponieważ retrospektywa tak bogatej twórczości wymaga nie lada analizy i wyboru prac, które dałyby odbiorcy swoistą panoramę działań Lachowicza. Odnajdziemy na wystawie cykl "Cień" z 1968 roku, są to fotografie i krótkie metraże filmowe. Kolejne cykle jak: "Topologie", "Transgresje", "Energia luzu" i "Energia upadku", powstały, kiedy artysta przebywał w Danii. Są to fotografie tzw. seryjne, ponieważ zdjęcia tworzą całość jako układ seryjny, jest to próba uzyskania pewnej ciągłości, spójności. Lachowicz w swoich pracach chce uzyskać wrażenie symultaniczności, ruchu. Artysta, by uzyskać ten efekt, w fotografiach seryjnych, często ukazuje ten sam gest, stara się powtarzać te same czynności, by nadać fotografii wrażenie poruszenia. Wystawa obfituje w fotografie i film, ale oprócz głównego nurtu twórczości Andrzeja Lachowicza możemy spojrzeć na jego twórczość związaną z poezją, liryzmem. "Obserwacje i notacje" to także próba ukazania pewnych wydarzeń w życiu artysty z dokładnością dokumentu, w duchu reportażu. Działalność artystyczna Andrzeja Lachowicza przedstawiona w Centrum Sztuki Współczesnej tworzy interesującą retrospektywę. Jest to z jednej strony podsumowanie twórczości, a zarazem utrzymanie ciągłości tworzenia. Na wystawę Lachowicza możemy spojrzeć jako na zapowiedź nowych działań w zakresie fotografii, filmu a nawet malarstwa.
Powrót
Artysta przemawiając na otwarciu wystawy przyznał, że jest ona próbą jego reaktywacji lub reanimacji. Oglądając jego prace trudno mówić o reanimacji twórczości, ponieważ wcale ona tego nie potrzebuje. Lachowicz w swoich pracach na nowo stawia pytania o sens życia, jego jakość. Wystawa to nie tylko fotografia i video, to także liczne teksty teoretyczne, jak: "Perswazja wizualna i mentalna" (1972r.), "Poziomy energetyczne sztuki" (1978r.), "Zwątpienie i nadzieja" (1986r.).
Kurator wystawy Marek Grygiel postawił sobie za zadanie niełatwą rzecz, ponieważ retrospektywa tak bogatej twórczości wymaga nie lada analizy i wyboru prac, które dałyby odbiorcy swoistą panoramę działań Lachowicza. Odnajdziemy na wystawie cykl "Cień" z 1968 roku, są to fotografie i krótkie metraże filmowe. Kolejne cykle jak: "Topologie", "Transgresje", "Energia luzu" i "Energia upadku", powstały, kiedy artysta przebywał w Danii. Są to fotografie tzw. seryjne, ponieważ zdjęcia tworzą całość jako układ seryjny, jest to próba uzyskania pewnej ciągłości, spójności. Lachowicz w swoich pracach chce uzyskać wrażenie symultaniczności, ruchu. Artysta, by uzyskać ten efekt, w fotografiach seryjnych, często ukazuje ten sam gest, stara się powtarzać te same czynności, by nadać fotografii wrażenie poruszenia. Wystawa obfituje w fotografie i film, ale oprócz głównego nurtu twórczości Andrzeja Lachowicza możemy spojrzeć na jego twórczość związaną z poezją, liryzmem. "Obserwacje i notacje" to także próba ukazania pewnych wydarzeń w życiu artysty z dokładnością dokumentu, w duchu reportażu. Działalność artystyczna Andrzeja Lachowicza przedstawiona w Centrum Sztuki Współczesnej tworzy interesującą retrospektywę. Jest to z jednej strony podsumowanie twórczości, a zarazem utrzymanie ciągłości tworzenia. Na wystawę Lachowicza możemy spojrzeć jako na zapowiedź nowych działań w zakresie fotografii, filmu a nawet malarstwa.
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
