Andrzej Dudek-Dürer - Meta Przemiana II i Żywa Rzeźba
Wernisaż: 2012-03-05 18:00:00
Andrzej Dudek-Dürer - performer, artysta sztuki mediów, kompozytor i muzyk – który wierzy, że jest wcieleniem Albrechta Dürera w warszawskim ZPAF-ie pokazuje wieloletni projekt, któremu podporządkował całe swoje życie.
Wrocławski artysta sam jest bohaterem swoich prac. Life performance Sztuka Butów – Sztuka Spodni – Sztuka Andrzeja Dudka-Dürera (Żywa Rzeźba) jest próbą poradzenia sobie z traumą jaką była strata ojca i brata. Dudek-Dürer od 1969 roku realizuje projekt w którym znowu sam jest dziełem sztuki - „żywą rzeźbą”. Artysta fotografuje się podczas podróży po całym świecie (Polsce, Europie Zachodniej, Meksyku, USA, Kanadzie, Australii, Nowej Zelandii, Singapurze, Korei Południowej i Japonii). Zawsze w tych samych butach, spodniach i takim samym wizerunku. Poddawane są one regularnej naprawie oraz różnego rodzaju formom dokumentacji - fotografia, obiekty, video, grafika, rysunek … wchodzą one w stały kontakt z odbiorcą, często nieświadomym udziału w relacji artystycznej "(...) Sztuka jest dla mnie sposobem, możliwością, szczególną możliwością autorealizacji komunikacji i kooperacji… Moje Życie jest Sztuką (...)” mówi o projekcie i swojej sztuce sam twórca.
Mimo że Dudek-Dürer stara się nie zmieniać niczego w swoim stroju i wyglądzie, nie wszystko pozostaje takie samo. Z biegiem czasu pojawiają się dziury na spodniach i butach, które musi łatać. Ale zmienia się też on sam, pojawiają się kolejne siwe włosy i zmarszczki na twarzy. Porusza przy tym temat refleksji nad czasem, trwaniem, przemijaniem, materialnością i duchowością.
Dudek-Dürer w swojej sztuce zmaga się z własnymi lękami i obsesjami. W projekcie, który pokazuje w ZPAFie oglądamy zdjęcia, które odzwierciedlają jego największą życiową traumę.
Powrót
Wrocławski artysta sam jest bohaterem swoich prac. Life performance Sztuka Butów – Sztuka Spodni – Sztuka Andrzeja Dudka-Dürera (Żywa Rzeźba) jest próbą poradzenia sobie z traumą jaką była strata ojca i brata. Dudek-Dürer od 1969 roku realizuje projekt w którym znowu sam jest dziełem sztuki - „żywą rzeźbą”. Artysta fotografuje się podczas podróży po całym świecie (Polsce, Europie Zachodniej, Meksyku, USA, Kanadzie, Australii, Nowej Zelandii, Singapurze, Korei Południowej i Japonii). Zawsze w tych samych butach, spodniach i takim samym wizerunku. Poddawane są one regularnej naprawie oraz różnego rodzaju formom dokumentacji - fotografia, obiekty, video, grafika, rysunek … wchodzą one w stały kontakt z odbiorcą, często nieświadomym udziału w relacji artystycznej "(...) Sztuka jest dla mnie sposobem, możliwością, szczególną możliwością autorealizacji komunikacji i kooperacji… Moje Życie jest Sztuką (...)” mówi o projekcie i swojej sztuce sam twórca.
Mimo że Dudek-Dürer stara się nie zmieniać niczego w swoim stroju i wyglądzie, nie wszystko pozostaje takie samo. Z biegiem czasu pojawiają się dziury na spodniach i butach, które musi łatać. Ale zmienia się też on sam, pojawiają się kolejne siwe włosy i zmarszczki na twarzy. Porusza przy tym temat refleksji nad czasem, trwaniem, przemijaniem, materialnością i duchowością.
Dudek-Dürer w swojej sztuce zmaga się z własnymi lękami i obsesjami. W projekcie, który pokazuje w ZPAFie oglądamy zdjęcia, które odzwierciedlają jego największą życiową traumę.
Powrót