Portret chłopca czytającego książkę, około 1920-1930

Zygmunt Landau rozpoczął naukę malarstwa w Łodzi. Od1919 roku kontynuował swoją edukację w Paryżu, gdzie związał się z kręgiem malarzy ƒcole de Paris. Tu zaprzyjaźnił się między innymi z A. Modiglianim i M. Kislingiem. W 1921 roku zadebiutował na wystawach w Polsce. Prezentował również swoje malarstwo w Paryżu w Salonie Niezależnych. Uczestniczył w polskich wystawach w Paryżu w latach 1921 i 1922. W czasie II wojny światowej mieszkał w Saint-Tropez. Tworzył pod wpływem Cezanne`a oraz swoich przyjaciół, Kislinga i Modiglianiego. Malował martwe natury, kwiaty, sceny figuralne oraz portrety, również autoportrety. W pejzażach łączył elementy postimpresjonizmu z elementami charakterystycznymi dla ekspresjonizmu. W jego portretach, zwłaszcza kobiecych, pojawiał się wpływ sztuki Modiglianiego. Postaci były ujęte w wydłużone, syntetyczne linie, miały pewien rys monumentalności, odtworzone były w ciepłych tonacjach kolorystycznych.
"Portrety męskie w twórczości Landau są rzadsze. Wymienić można m.in. Autoportret przy sztaludze oraz Portret P. Perlmana z 1955-1956 (obydwa w Muzeum Sztuki w Ein Harod). Postimpresjonistycznym stylem i typem ujęcia twarzy "Portret chłopca czytającego książkę" - przedmiot ekspertyzy - przypomina zwłaszcza wspomniany autoportret. Jest jednak wcześniejszy, pochodzi zapewne z lat dwudziestych. Pewna szkicowość w kształtowaniu postaci i neutralne "abstrakcyjne" tło łączą go ze (...) wspomnianymi wyżej portretami kobietą " (cytat z ekspertyzy)