Krawędź Elegii, 1967

Studiował w warszawskiej ASP (1950-56). Zajmował się różnymi dziedzinami nauki: matematyką, kulturą wschodu, pasjonował się kabalistyka. Łącząc w swoich kompozycjach znaki, cyfry i litery osiągał efekty symboliczne i surrealistyczne. Brał udział w III Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w 1959. Jest laureatem Nagrody Krytyki Artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida. W 1956 ukończył warszawską ASP (pracownia Kazimierza Tomorowicza). W 1962 przebywał we Francji i brał udział w wystawie "Le Mouvement Surréaliste et le Mouvement Phases" w Paryżu. Uprawia sztukę surrealistyczną, świadczącą o fascynacji wiedzą ezoteryczną. W latach 60. komponował swe obrazy ze znaków magicznych, symboli i rekwizytów, także sentencji i dłuższych tekstów. W latach 70. i 80. malował ezoteryczno-magiczne pejzaże, przedstawiające zazwyczaj fragmenty antycznej architektury, ponad którymi unoszą się symboliczne przedmioty "Vale ergo polia, Et ibam in profundis". Otrzymał Nagrodę Krytyki Artystycznej im. C.K. Norwida oraz Nagrody im. J. Cybisa.