El Sueño, 1968 r.

"Z kolorem to skomplikowana sprawa. Jak człowiek schodzi do podziemi, to tam jest tylko ciemne. Jung twierdzi, że tak jest u wszystkich chorych, wariatów i innych podobnych, oni schodzą głęboko i tam kolorów prawie nie ma. U mnie był szaroniebieski albo ugry, ale kontrastu dużego nie było. Albo był wąski błękit, albo był wąski w czerwieniach, szarościach. Bałem się. Ja je właściwie temperowałem".
Zbigniew Makowski, [w:] Wąski Dunaj No 5, Łódź 2008, s. 152

"El Sueño" w samym swoim tytule wyraża jedną z najistotniejszych cech malarstwa Zbigniewa Makowskiego. Sueño znaczy po hiszpańsku "Sen". Tytuł obrazu w jednoznaczny sposób odsyła więc do onirycznego, wizyjnego charakteru prac artysty, które, choć wykorzystują często fundament abstrakcji geometrycznej, w ciekawy sposób kompilują motywy i figury wyprowadzone z rzeczywistości. W "El Sueño" znajdziemy wszystkie reprezentatywne dla stylu Makowskiego elementy: nasycenie kolorystką, dwuwymiarowość i dekoracyjność. Podobnie jak na kilku innych pracach z końca lat sześćdziesiątych, na prezentowanym obrazie artysta wykorzystuje precyzyjnie opracowane rekwizyty: klucze, cyfry, litery, stylizowane kielichy. Kombinatoryjne zestawienia kształtów nadają całości znamiona układanki albo budzą skojarzenie z rozrzuceniem i rozproszeniem obiektów w stanie nieważkości. Poprzez ich dekoracyjny, dynamiczny układ kompozycja wydaje się być "muzyczna".