WIDOK NA WAWEL z PRACOWNI ARTYSTY, 1915-20

Malarz i grafik, wybitny kolorysta. Uważany za "najczystszy z temperamentów malarskich w sztuce polskiej". Do krakowskiej Akademii przyjęty został dzięki rekomendacji Matejki, jeszcze jako gimnazjalista. Jednak sztuka wielkiego krakowskiego mistrza nie odegrała większej roli w kształtowaniu się malarskiego stylu młodego artysty. Z pewnością więcej zawdzięczał naukom swego późniejszego profesora - Leona Wyczółkowskiego. Studia w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych ukończył w 1899 r. Otrzymał złoty medal i roczne stypendium umożliwiające mu kontynuowanie nauki w Paryżu. Po powrocie do Polski osiadł w Krakowie. W malarstwie Weissa splatały się różne poetyki: realistyczna, ekspresjonistyczna, impresjonistyczna i secesyjnodekoracyjna. Stałą zaś cechą jego twórczości było inspirowanie się naturą, której obserwacja i doskonała znajomość leżała zawsze u podstaw każdego z namalowanych przez niego obrazów. Jednak, jak trafnie ujęła Agnieszka Ławniczakowa, Weiss"nie poddawał się biernie płynącym z wizualnego świata impulsom i rzadko był chłodnym tylko ich rejestratorem. W najlepszych jego obrazach wyczuwalne jest delikatne wzruszenie, jakie daje z jednej strony przeżycie natury, z drugiej zaś świadomość umiejętności przekształcania własnych wrażeń w harmonijną strukturę malarską(A. Ławniczakowa, Wojciech Weiss 1875-1950. Katalog wystawy monograficznej, Muz. Narodowe w Poznaniu, VI - IX 1977 s. 43).