Akwarela, brystol; 23,7 x 30,8 cm Sygnowany czarną akwarelą l. d.: WW, na odwrociu po środku pieczątka ZE ZBIORÓW DZIEŁ WOJCIECHA WEISSA | DOM ARTYSTY | WW | poniżej 001364, w p. d. 1922
Wojciech Weiss kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, z przerwami w latach 1890-1899 u J. Matejki, następnie W. Łuszczkiewicza, J. Fałata, L. Wyczółkowskiego. Dużo podróżował. W latach 1899-1890 studiował w Paryżu, w 1902 roku przebywał we Florencji, potem wyjechał do Rzymu. Od 1907 roku prowadził wykłady w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (od 1910 roku jako profesor). Należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka oraz wiedeńskiej Secesji. Wiele wystawiał m.in. w TZSP w Warszawie (od 1897), TPSP w Krakowie (od 1898), w Salonie Krywulta, Biennale w Wenecji, Paryżu, Antwerpii, Rzymie i Stanach Zjednoczonych Ameryki. Jego twórczość zaliczana jest do najciekawszej części spuścizny polskiego modernizmu. Malował portrety, akty, pejzaże, martwe natury. Jego twórczość przebiegała drogami ciągłych poszukiwań artystycznych. Wysoko cenił osiągnięcia francuskich realistów, a także symbolistów i ekspresjonistów. Pozostawał wyczulony na kolor, jednocześnie odrzucając impresjonizm, jako jedyny sposób odtwarzania rzeczywistości. Jego malarstwo miało nadzwyczaj samodzielny wyraz.
WEISS Wojciech
W l. 1891 -1895 studiował w krakowskiej SSP, najpierw u W. Łuszczkiewicza i J. Matejki, później w pracowni L. Wyczółkowskiego. W l. 1901 i 1902 kontynuował naukę w Rzymie i Florencji. W 1907 r. rozpoczął pracę w krakowskiej ASP, z którą związał się do końca życia; trzykrotnie pełnił funkcję rektora. Po 1908 r. twórczość skoncentrował głównie na problemach luminizmu malując w manierze postimpresjonistycznej. W okresie międzywojennym zasłynął jako malarz portretów i aktów. Od 1915 r. malował przede wszystkim rozsłonecznione kalwaryjskie pejzaże i martwe natury. Prezentowany pastel przedstawiający kobiecy akt, pochodzi z młodzieńczego okresu twórczości artysty. Przejawiają się w nim inspiracje ekspresjonistyczną teorią „nagiej duszy” S. Przybyszewskiego, fascynacja sztuką E. Muncha i F. Ropsa, lekturą dramatów A. Strindberga i dzieł filozoficznych A. Schopenhauera. Weiss postrzega wówczas kobietę przede wszystkim jako emanację zła i narzędzie szatana. Powstają studia „kobiet upadłych”, porzuconych nad ranem, których moralną kondycję dopowiada niekiedy namalowana w rogu kompozycji moneta (por. „Upadła dziewczyna", 1898, katalog wystawy „Totenmesse. Munch, Weiss, Przybyszewski”, Muzeum Literatury w Warszawie, Warszawa 1995, il. 16).
Zgłoszenia chęci kupna przyjmowane są od osób zalogowanych w Artinfo.pl
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Uwaga - osoby nie pamiętające nazwy użytkownika i hasla mogą otrzymać przypomnienie na adres mailowy, użyty przy pierwszej rejestracji konta.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
W przypadku pytań, prosimy o kontakt z naszym biurem: 22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00) email: aukcje@artinfo.pl