Poronin, około 1910 r.

POCHODZENIE:
- kolekcja prywatna, Warszawa


Po radykalnym okresie ekspresjonizmu, od 1905, obrazy Wojciecha Weissa ulegają znaczącej przemianie. Rozpoczyna się tzw. okres biały. W 1904 twórca kupuje wraz z ojcem dom w Kalwarii Zebrzydowskiej, który stanie się dlań swoistą oazą. W ten sposób realizuje marzenie o uciecze z miasta i życiu na łonie natury, czego pragnie wielu europejskich modernistów. W 1906 poznaje malarkę Irenę Silberberg, która zostaje jego studentką. Para pobiera się 1908, a żona i życie rodzinne stają się dla Weissa niewyczerpanym źródłem inspiracji. Wskazane daty wyznaczają również okres instytucjonalnego uznania autora: zostaje on prezesem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" (1908) i profesorem nadzwyczajnym w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1910).
W sferze tematycznej obrazy okresu białego opiewają sielskie, domowe życie Weissów w Kalwarii. Wojciech maluje wizerunki żony i innych członków rodziny, pejzaże, krakowskie weduty, akty, martwe natury czy sceny z wnętrz domu. Tematyzuje sielankę, którą spełniła się na małopolskiej prowincji. Nie tworzy jednak realistycznego opisu. Technika wzmaga senną poetykę, a artysta zawiesza kadry pomiędzy prawdą i marzeniem. W witalnych widokach ogrodu i aktach zawiera się marzenie o wiośnie, które autor realizował we wcześniejszym ekspresjonistycznym płótnie ("Wiosna", 1898, Muzeum Narodowe w Warszawie). O ile w okresie młodopolskiego ekspresjonizmu pierwsza pora roku niosła ze sobą młodzieńcze pragnienie osiągnięcia pełni, o tyle w okresie białym symbolizuje osiągniecie spełnienia i swoistej duchowej homeostazy.
Od 1905 Weiss używa odmiennej palety. Staje się srebrzysta, matowa. Budowane barwą kompozycje charakteryzuje surowość środków. Częstokroć autor używa samodzielnie gruntowanego płótna i dopuszcza obecność koloru podobrazia w całości spektrum dzieła. Prace z tego okresu charakteryzuje duży udział bieli. Twórca konsekwentnie buduje wrażenie jasności i prześwietlenia płaszczyzny malarskiej. Wielokrotnie linie i plamy wyobrażające przedmioty nie współgrają ze sobą, co zwiększa ekspresję. Kolor lokalny, obserwowany w naturze, nabiera sugestywności, ma własną, emocjonalną wymowę. Linia zaś autonomizuje się i zyskuje własny, czysto plastyczny charakter. Tego rodzaju stylistyka trwa u artysty do ok. 1912.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.