Szkice do obrazów, 1958-59 r.

Kompozycję gwaszu wykonanego na przełomie 1958 i 1959 roku tworzy siedem prostokątnych pól zawierających kształty w barwach podstawowych – czerwieni i niebieskim. W centrum zainteresowań Fangora znalazły się powtarzające się w twórczości artysty formy rombu, szerokiego pasa i łuku. Fangor pozbawił je wyraźnego konturu, który wyznaczałby ich granice. Tak ukształtowana forma przywodzi na myśl późniejsze jego obrazy, na których obecne są formy nawzajem siebie przenikające. Analogiczność motywów widoczna w prezentowanym gwaszu stanowić może próbę rozwiązania malarskich problemów. Marta Smolińska pisała: „Być może – paradoksalnie – owa powtarzalność nie owocuje monotonią, lecz stwarza wyjątkowe warunki do skupienia się na niuansach i tropienia subtelności, które pojawiają się w każdej następnej wersji w nieco odmienny sposób, choć wciąż na bazie analogicznej wizualnej struktury, stanowiącej rodzaj fundamentu do malarskich rozstrzygnięć”.
Możemy przypuszczać, że prezentowana praca wykonana na przełomie 1958 i 1959 roku stanowiła rozwinięcie koncepcji environment z 1958 roku. W następnych wystawach przedmiotem eksperymentu w większym stopniu stał się kolor, czego przykładem była wystawa „Kolor w przestrzeni” w Stedelijk Museum w Amsterdamie w 1959 roku. Fangor i Zamecznik wystawili wolno stojące, gięte plansze w kolorach czerwonych i niebieskim. Celem im przyświecającym było zbadanie wpływu jaki miały na siebie sąsiadujące kolory oraz ich wpływu, na odbiorcę. Plansze organizowały przestrzeń galerii oraz angażowały widza, wzmacniając jego wrażenia zmysłowe poprzez kolor. Można sądzić, że prezentowany gwasz stanowił pracę koncepcyjną do aranżacji instalacji pokazanej w Stedelijk Museum. Praca bada problem koloru, zależność między obrazami oraz tym, jak funkcjonują w przestrzeni. Fangor mawiał: „Nie interesuje mnie, co zachodzi w indywidualnym obrazie, lecz co zachodzi pomiędzy obrazami. Obrazy stają się anonimowymi elementami zespołu, który rozpoczyna nowe życie i spełnia się w przestrzeni rzeczywistej. Odbiorca przez wybór drogi i czasu staje się automatycznie współtwórcą dzieła”.

W czasie okupacji studiował prywatnie u Tadeusza Pruszkowskiego i Felicjana Szczęsnego Kowarskiego. Uzyskał dyplom w warszawskiej ASP w 1946. Na festiwal Młodzieży i Studentów w Warszawie wraz z Henrykiem Tomaszewskim zaprojektował dekorację przestrzenną w plenerze. Odtąd prace malarskie były realizowane w relacji do przestrzeni poza obrazem – jak w słynnym “Studium przestrzeni” z 1958 roku, poprzedzającym światowe realizacje environments. Instalacje malarskie z lat 50. i 60., złożone z kolorowych kontrastujących kręgów i fal, dotykały problemów optycznych i były bliskie sztuce op – art. Ukoronowaniem tego okresu była indywidualna wystawa w Guggenheim Museum w Nowym Jorku (1970). Prowadził działalność pedagogiczną na uniwersytetach w Anglii i USA. Jego prace znajdują się w największych kolekcjach na świecie.


PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.