SU 10, 1972 r.

Początek lat 70. to czas, kiedy pozycja Wojciecha Fangora na arenie światowej sztuki była już właściwie ugruntowana. Artysta miał wówczas za sobą dwie bardzo istotne zbiorowe wystawy w nowojorskim MoMA - "15 Polish Painters" w 1961 r., na której po raz pierwszy płótna artysty zaprezentowane zostały amerykańskiej publiczności, oraz późniejszą o cztery lata op-artową "The Responsive Eye", której kurator William Seiz spotkał się z płótnami artysty w Paryżu. Ukoronowaniem tego triumfalnego pochodu przez nowojorskie świątynie sztuki współczesnej artysty była indywidualna wystawa w Muzeum Guggenheima w 1970 roku. Tuż po sukcesie wystawy Fangor, uciekając od nowojorskiego zgiełku, zakupił i odremontował stary dom farmerski w miejscowości Summit w stanie Nowy Jork. Tam też powstała prezentowana przez nas praca. Sukces miał w tym przypadku również przełożenie komercyjne, artysta reprezentowany jest w tym czasie przez nowojorską galerię Chalette, która na swoją ugruntowaną pozycję na amerykańskim rynku zapracowała, sprzedając między innymi prace Jeana Arpa, Marca Chagalla czy Pabla Picassa. Prowadzona przez Madelaine i Artura Lejwów (francuską żydówkę i biochemika polskiego pochodzenia) galeria poza Fangorem reprezentowała również Jana Lebensteina.Sprzedając ich obrazy najbardziej liczącym się amerykańskim kolekcjonerom, przyczynili się do popularyzacji polskiej awangardy i finansowo umożliwili artystom życie i pracę za granicą. W połowie lat 70. Fangor zamyka etap swojej twórczości, który przyniósł mu największe uznanie. Iluzyjne obrazy bezkrawędziowe zastępuje na powrót malarstwo figuratywne, które porzucił u schyłku lat 50. Powstają serie obrazów "międzytwarzowych" i "telewizyjnych". Artysta chętnie korzysta również z techniki kolażu, która odzwierciedla fascynację Fangora kulturą masową i jego teorię dwoistości percepcji.

W czasie okupacji studiował prywatnie u Tadeusza Pruszkowskiego i Felicjana Szczęsnego Kowarskiego. Uzyskał dyplom w warszawskiej ASP w 1946 roku. Na festiwal Młodzieży i Studentów w Warszawie wraz z Henrykiem Tomaszewskim zaprojektował dekorację przestrzenną w plenerze. Odtąd prace malarskie były realizowane w relacji do przestrzeni poza obrazem - jak w słynnym "Studium przestrzeni" z 1958 roku, poprzedzającym światowe realizacje environments. Instalacje malarskie z lat 50. i 60., złożone z kolorowych kontrastujących kręgów i fal, dotykały problemów optycznych i były bliskie sztuce op - art. Ukoronowaniem tego okresu była indywidualna wystawa w Guggenheim Museum w Nowym Jorku w 1970 roku. Prowadził działalność pedagogiczną na uniwersytetach w Anglii i USA. Jego prace znajdują się w największych kolekcjach na świecie.


PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite".