SM5, 1975 r.

"Współczesny obraz przestał być dziurą w ramie do zaglądania w głąb" powinien znaleźć zupełnie nową formę, aby "włączyć czasoprzestrzeń do malarstwa" (Wojciech Fangor, katalog wystawy, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 2003, s. 9)

W czasie okupacji studiował prywatnie u Tadeusza Pruszkowskiego i Felicjana Szczęsnego Kowarskiego. Uzyskał dyplom w warszawskiej ASP w 1946 r. Na festiwal Młodzieży i Studentów w Warszawie wraz z Henrykiem Tomaszewskim zaprojektował dekorację przestrzenną w plenerze. Odtąd prace malarskie były realizowane w relacji do przestrzeni poza obrazem - jak w słynnym "Studium przestrzeni" z 1958 r., poprzedzającym światowe realizacje environments. Instalacje malarskie z lat 50. i 60., złożone z kolorowych kontrastujących kręgów i fal, dotykały problemów optycznych i były bliskie sztuce op-art.
Od 1962 roku artysta bez przerwy przebywał za granicą, przeważnie na prestiżowych międzynarodowych stypendiach. W 1962 roku mieszkał i pracował w Nowym Jorku, potem w Berlinie Zachodnim, wreszcie w angielskim Bath. Wszędzie jego sztuka spotykała się z ogromnym uznaniem krytyków i kolekcjonerów. W 1966 roku Wojciech Fangor ostatecznie opuścił Polskę i osiadł na stałe w Stanach Zjednoczonych. Amerykańska publiczność zdążyła go poznać już wcześniej, kiedy wraz z innymi czternastoma polskimi malarzami pokazał swoje prace na słynnej wystawie "15 Polish Painters" w nowojorskiej MoMA-ie. Zainteresowany optyką malarz trafił za oceanem spotkał wielu artystów, dla których także kluczowe w sztuce były podstawowe kwestie formalne, takie jak barwa i kształt. Ukoronowaniem tego okresu była indywidualna wystawa w Guggenheim Museum w Nowym Jorku (1970 r.). Prowadził działalność pedagogiczną na uniwersytetach w Anglii i USA.
W USA powstały jego najwybitniejsze dzieła: słynne pulsujące koła i wibrujące fale. W USA Wojciech Fangor osiągnął wszystko: miał pokazy w najważniejszych muzeach, wykładał na prestiżowych uczelniach, a jego prace trafiały do świetnych kolekcji. Mimo to w 1999 roku postanowił wraz z żoną wrócić do Polski. Dwa lata temu artysta skończył 90 lat, jednak nadal jest niezmiernie aktywny zawodowo. Intensywnie pracuje nad rozwijanym od kilku lat cyklem "Palimpsest". Procesował się z przedstawicielami władz warszawskiego metra. Zamówione u niego projekty dekoracji peronów zostały przez metro znacząco zmienione, na co artysta zareagował sądową batalią. Ku zadowoleniu miłośników twórczości Fangora, proces został szczęśliwie wygrany.