ŻNIWA W ZASŁUCZU

Włodzimierz Nałęcz - malarz i publicysta. Studiował w latach 1885-93 w Akademii petersburskiej u P. Czistiakowa i W. Jakobi. Po uzyskaniu stypendium z uczelni wyjeżdżał, od 1892 roku, w podróże do Belgii, Szwecji, Norwegii i Anglii. Uzupełniał studia malarskie w Akademii düsseldorfskiej u E. G. Dückera i w roku 1897 u E. Petitjeana w Paryżu. Wiele podróżował malując pejzaże z odwiedzanych krajów; był w Skandynawii, Anglii, Francji, Holandii, Szwajcarii i na Krymie. Od 1907 roku stale mieszkał w Warszawie, gdzie pracował jako nauczyciel rysunków w gimnazjum. W 1921 roku zakupił posiadłość w Lisim Jarze koło Rozewia, gdzie stale przebywał w miesiącach letnich, i gdzie prowadził kursy pejzażu morskiego. Malował przede wszystkim pejzaże, a od 1909 roku prawie wyłącznie obrazy o tematyce marynistycznej oraz kompozycje historyczne związane z morzem. Na wystawie indywidualnej Włodzimierza Nałęcza, która odbyła się w roku 1899 w warszawskiej Zachęcie prezentowane były obrazy powstałe zapewne w czasie plenerowego pobytu artysty na Wołyniu, wśród których znalazły się m.in. Słucz, Znad Słuczy, Lato na Wołyniu, Żniwa (pod tym tytułem znalazły się aż trzy obrazy), Żyto, Rżysko, Maki. Można przypuszczać, że prezentowany niewielki pejzaż ze zżętymi snopami, ze wsi wołyńskiej Zasłucze, mógł być jedną z wystawionych wówczas prac, być może prezentowaną także w latach pó¼niejszych na wystawach w Salonach Zachęty. (por.: J. Wiercińska, Katalog prac wystawionych w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1860 - 1914, Wrocław, Warszawa, Kraków 1969, s. 245).