TRYPTYK Z PALESTYNY, lata 40. XX w.

Wlastimil Hofman kształcił się w latach 1896-1901 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Jacka Malczewskiego (którego twórczość najbardziej zaważyła na jego malarstwie), ponadto u Jana Stanisławskiego i Leona Wyczółkowskiego. W międzyczasie, od 1899 do 1901, studiował w paryskiej École des Beaux Arts od kierunkiem J. L. Gérome`a. Przebywał w Wiedniu, Pradze i Paryżu, a od 1920 r. w Krakowie. Wiele wystawiał m.in.: w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, w TPSP w Krakowie. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, Grupy Czterech i Grupy Zero, ponadto Wiedeńskiej Secesji i czeskiego Towarzystwa Artystów Manes. Od 1947 mieszkał na stałe w Szklarskiej Porębie. Twórczość Hofmana jest głęboko zakorzeniona w tradycji polskiego malarstwa modernistycznego. Malował sceny religijne, rodzajowe z elementami fantastycznymi, silnie nasączone głęboką symboliką. W latach 40. artysta przebywał w Palestynie, skąd pochodzą prezentowane prace.