Bretonka

Władysław Wankie kształcił się w warszawskiej Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona (1875-80) oraz krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1880-81), którą szybko opuścił, odrzucając akademicki historyzm proponowany przez Jana Matejkę. W latach 1882-1903 mieszkał w Monachium, które w ostatnich dekadach XIX stulecia należało do najważniejszych ośródków rozwoju modernizmu oraz słynęło z nastrojowego malarstwo Stimmungu, znacząco oddziałującego na dzieło Wankiego. Na przełomie 1893-94 roku wyjechał do Holandii i Bretanii. Przebywał wówczas w Cancale nad zatoką Mont-St-Michel. Wyjazd ten zapoczątkował nowy nurt w jego twórczości - malował piaszczyste plaże nad oceanem, które przemierzają kobiety bretońskie pracujące przy połowie ostryg lub rozładowujące łodzie z rybami. Do serii tego rodzaju scen należy "Bretonka". Wankie zastosował w niej ciekawy zabieg kompozycyjny - plażę zredukował do niewielkiej horyzontalnej płaszczyzny u dołu przedstawienia. Stojąca na niej figura bretońskiej kobiety przecina połać oceanu i nieba. Skąpane w ciemnych błękitach, szarościach i różach przestrzenie wody i powietrza zostały opracowane szkicowo, nieco w impresjonistyczny sposób, co przydaje kompozycji świetlistości i przestrzenności. Artysta osiągnął za ich pomocą nastrój ciszy, kontemplacji i panteistycznej więzi człowieka z naturą.

Władysław Wankie był malarzem i krytykiem sztuki. Jego twórczość była wysoko ceniona przez polskie środowisko artystyczne, po śmierci została niemal zupełnie zapomniana. Malarstwa uczył się w Warszawie - Wojciech Gerson nazywał go swoim najlepszym uczniem. Później studiował w Krakowie u Jana Matejki i w Monachium, gdzie spędził większą część twórczego życia. Początkowo malował realistycznie ujęte sceny rodzajowe i pejzaże, później w jego obrazach odnaleźć można wpływy malarstwa impresjonistów oraz niemieckiego malarstwa symbolicznego.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.