GĘSIARKA

[ekspertyza mgr Janusza Macieja Michałowskiego]

Władysław Szerner kształcił się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, a następnie w Akademii Monachijskiej. Należał do polskiej kolonii artystycznej tzw. „monachijczyków”. Przyjaźnił się z Józefem Brandtem, co nie pozostało bez znaczenia dla jego malarstwa. Zainspirowany bogatą i żywiołową twórczością przyjaciela odnoszącego spektakularne sukcesy, ukazywał w swych pracach sceny batalistyczne oraz rodzajowe rozgrywające się głównie na terenach siedemnastowiecznej Rzeczpospolitej. Wystawiał w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, Krakowie, Lwowie.
Za ekspertyzą: Omawiany obraz jest bardzo typowym dla jego twórczości dziełem, pracą o rzetelnym warsztacie malarza-realisty, który przedstawia typy ludowe bez jakiejkolwiek idealizacji. Podobnie maluje pejzaż, surowy i - pozornie - mało pociągający pejzaż równiny (Mazowsza?), który staje się dla niego natchnieniem tak, jak dla Chełmońskiego i tylu malarzy jemu współczesnych. Zdjęcia fragmentów ukazują mistrzostwo malarskie w odtworzeniu fragmentów pejzażu (zwłaszcza pierwszego planu, ze szkicowo odtworzonymi roślinami, czy oddania perspektywy powietrznej, głębi, po mistrzowsku namalowane chmury, niebo.